No edit permissions for Nederlands

TEXT 33

arjuna uvāca
yo ’yaṁ yogas tvayā proktaḥ
sāmyena madhusūdana
etasyāhaṁ na paśyāmi
cañcalatvāt sthitiṁ sthirām

arjunaḥ uvāca — Arjuna zei; yaḥ ayam — dit stelsel; yogaḥ — mystiek; tvayā — door Jou; proktaḥ — beschreven; sāmyena — in het algemeen; madhusūdana — o doder van de demon Madhu; etasya — van dit; aham — ik; na — niet; paśyāmi — zie; cañcalatvāt — door rusteloosheid; sthitim — situatie; sthirām — duurzaam.

Arjuna zei: O Madhusūdana, de yogamethode die Je me in het kort beschreven hebt, lijkt me onpraktisch en niet vol te houden, want de geest is rusteloos en onstandvastig.

De mystieke yogamethode die Heer Kṛṣṇa voor Arjuna beschreven heeft, beginnend met de woorden ‘śucau deśe’ en eindigend met ‘yogī paramaḥ’, wordt hier door Arjuna uit een gevoel van onvermogen verworpen. In dit Kali-tijdperk kan een gewoon mens onmogelijk zijn huis verlaten om naar een afgezonderde plaats in de bergen of het oerwoud te gaan om yoga te beoefenen. Het huidige tijdperk wordt gekenmerkt door een bittere strijd om een kortstondig bestaan. De mensen nemen zelfrealisatie niet serieus, zelfs niet wanneer ze bereikt kan worden door eenvoudige, praktische methoden, laat staan door de moeilijke yogamethode, die de manier van leven, de manier van zitten, het uitkiezen van een zitplaats en de onthechting van de geest van materiële bezigheden reguleert.

Arjuna was praktisch ingesteld en dacht daarom dat het onmogelijk was om deze yogamethode te volgen, zelfs al was hij op verschillende manieren begunstigd. Hij behoorde tot de koninklijke familie en was zeer verheven vanwege talloze eigenschappen; hij was een groot strijder, had een lang leven en hij was vooral de vertrouwelijkste vriend van Kṛṣṇa, de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods. Vijfduizend jaar geleden had Arjuna veel betere faciliteiten dan wij nu hebben en toch weigerde hij deze yogamethode te aanvaarden. Nergens in de geschiedenis is er een aanwijzing te vinden dat hij deze methode ooit beoefend heeft. In dit Kali-tijdperk moet deze methode daarom in het algemeen als onmogelijk worden beschouwd. Voor een zeer zeldzame enkeling zou het natuurlijk mogelijk kunnen zijn, maar voor de mensen in het algemeen is het onmogelijk. Als dit vijfduizend jaar geleden al zo was, wat dan te spreken van nu? Zij die deze yogamethode in verschillende zogenaamde scholen en clubs imiteren, verspillen zeker hun tijd, ook al zijn ze nog zo ingenomen met zichzelf. Ze bevinden zich in volslagen onwetendheid over het verlangde doel.

« Previous Next »