TEKST 15
yasmān nodvijate loko
lokān nodvijate ca yaḥ
harṣāmarṣa-bhayodvegair
mukto yaḥ sa ca me priyaḥ
yasmāt – od którego; na – nigdy; udvijate – zaniepokojony; lokaḥ – ludzie; lokāt – od ludzi; na – nigdy; udvijate – zaniepokojony; ca – również; yaḥ – każdy, kto; harṣa – od szczęścia; amarṣa – niedoli; bhaya – bojaźliwości; udvegaiḥ – i niepokoju; muktaḥ – uwolniony; yaḥ – kto; saḥ – każdy; ca – również; me – Mnie; priyaḥ – bardzo drogi.
Ten, kto nie stawia innych w trudnym położeniu, i dla którego inni nie są przyczyną niepokoju, kto zrównoważony jest tak w obliczu szczęścia, jak i nieszczęścia, bojaźni i trosk, ten jest Mi bardzo drogi.
ZNACZENIE:
Opisano tutaj kilka następnych cech doskonałego wielbiciela. Bhakta taki nie jest dla nikogo przyczyną kłopotów, trosk, obawy czy niezadowolenia. Ponieważ jest on dobry dla każdego, postępuje w taki sposób, aby nie być przyczyną niepokoju dla innych i jest zrównoważony, gdy inni próbują go niepokoić. To dzięki łasce Pana jest on tak wyćwiczony, że żadne zakłócenia zewnętrzne nie są w stanie naruszyć jego spokoju. Wszelkie takie okoliczności materialne nie mogą mieć na niego żadnego wpływu, albowiem zawsze jest zaabsorbowany świadomością Kṛṣṇy i zaangażowany w służbę oddania. Na ogół materialista jest bardzo szczęśliwy, gdy nadarzy mu się okazja do zadowalania zmysłów i ciała, ale kiedy widzi, że inni mają coś dla zadowalania zmysłów, a on nie, wtedy jest smutny i zazdrosny. Kiedy spodziewa się zemsty ze strony swojego wroga, jest przestraszony. A kiedy nie odnosi sukcesu w jakimś przedsięwzięciu, jest przygnębiony i zniechęcony. Wielbiciel Pana natomiast, jest zawsze transcendentalny wobec wszystkich takich przeciwności – i dlatego jest on zawsze bardzo drogi Kṛṣṇie.