TEKST 9
śrotraṁ cakṣuḥ sparśanaṁ ca
rasanaṁ ghrāṇam eva ca
adhiṣṭhāya manaś cāyaṁ
viṣayān upasevate
śrotram – uszy; cakṣuḥ – oczy; sparśanam – dotyk; ca – również; rasanam – język; ghrāṇam – zmysł węchu; eva – również; ca – i; adhiṣṭhāya – będąc usytuowanym w; manaḥ – umysł; ca – również; ayam – on; viṣayān – przedmioty zmysłów; upasevate – cieszy się.
Przyjąwszy inne „wulgarne” ciało, otrzymuje ona (żywa istota) pewien typ zmysłu słuchu, wzroku, smaku, powonienia i dotyku, które grupują się wokół umysłu. Wskutek tego zadowala ją określony zespół przedmiotów zmysłów.
ZNACZENIE:
Innymi słowy, jeśli żywa istota zdegeneruje swoją świadomość do świadomości psów i kotów, wtedy w następnym życiu otrzymuje ciało psa albo kota i używa życia. Świadomość w swoim pierwotnym stanie jest czysta, jak woda. Kiedy jednak zmieszamy wodę z jakimś barwnikiem, to straci ona tę swoją czystość. Podobnie świadomość jest czysta, ponieważ dusza jest czysta. Ale ta czysta świadomość zmienia się w zależności od obcowania z jakościami materialnymi. Prawdziwa świadomość jest świadomością Kṛṣṇy. Kiedy więc ktoś jest świadomy Kṛṣṇy, to jego życie jest czyste. Jeśli jednak jego świadomość zostanie zanieczyszczona pewnym typem mentalności materialnej, to w przyszłym życiu otrzymuje on ciało odpowiadające tego typu świadomości. Niekoniecznie musi to być ciało ludzkie. Można otrzymać ciało kota, psa, świni, półboga albo jednej z wielu innych form pośród 8 400 000 gatunków życia.