TEKST 10
utkrāmantaṁ sthitaṁ vāpi
bhuñjānaṁ vā guṇānvitam
vimūḍhā nānupaśyanti
paśyanti jñāna-cakṣuṣaḥ
utkrāmantam – opuszczając ciało; sthitam – usytuowany w ciele; vā api – albo; bhuñjānam – radując się; vā – albo; guṇa-anvitam – pod urokiem sił natury materialnej; vimūḍhāḥ – niemądre osoby; na – nigdy; anupaśyanti – mogą zobaczyć; paśyanti – mogą zobaczyć; jñāna-cakṣuṣaḥ – którzy posiadają oczy wiedzy.
Głupcy nie mogą zrozumieć, w jaki sposób żywa istota może opuścić swoje ciało. Nie mogą też zrozumieć w jakim ciele doznaje przyjemności pod wpływem sił natury. Lecz wszystko to zobaczyć może ten, kto posiada oczy wiedzy.
ZNACZENIE:
Znaczące jest tutaj słowo jñāna-cakṣuṣaḥ. Kto nie posiada wiedzy, ten nie może zrozumieć, w jaki sposób żywa istota opuszcza swoje obecne ciało, ani nie wie, jaki typ ciała przyjmie ona w życiu następnym; nie wiedząc też, dlaczego teraz ma ona taki a nie inny rodzaj ciała. Wymaga to zrozumienia ogromnego zasobu wiedzy z Bhagavad-gīty i podobnej literatury, przyswojonej poprzez słuchanie od bona fide mistrza duchowego. Szczęśliwy jest ten, kto wyszkolony jest w postrzeganiu tych rzeczy. Pod wpływem materialnej natury każda żywa istota opuszcza swoje ciało w pewnych określonych warunkach, żyje w określonych warunkach i znajduje upodobanie w określonych warunkach. W efekcie cierpi ona różnego rodzaju szczęście i nieszczęście, ulegając złudzeniu radości zmysłowych. Osoby, które bezustannie ogłupiane są przez pragnienie i pożądanie, tracą wszelką moc rozumienia zmian swojego ciała i swojego pobytu w określonym ciele. Nie są w stanie ogarnąć tego rozumem. Jednakże ci, którzy rozwinęli wiedzę duchową, mogą zrozumieć, że duch różny jest od ciała, że zmienia on swoje ciało i raduje się w rozmaity sposób. Osoba, która posiada taką wiedzę, może zrozumieć, w jaki sposób uwarunkowana żywa istota cierpi w tym materialnym życiu. Dlatego ci, którzy w wysokim stopniu rozwinęli swoją świadomość Kṛṣṇy, robią wszystko, aby dostarczyć tej wiedzy ogółowi ludzkości, gdyż uwarunkowane życie pełne jest problemów. Ludzie powinni uwolnić się od takiego życia, powinni stać się świadomymi Kṛṣṇy i wyzwolić się, aby móc następnie przenieść się do świata duchowego.