TEKST 23
oṁ tat sad iti nirdeśo
brahmaṇas tri-vidhaḥ smṛtaḥ
brāhmaṇās tena vedāś ca
yajñāś ca vihitāḥ purā
oṁ – wskazanie na Najwyższego; tat – to; sat – wieczny; iti – w ten sposób; nirdeśaḥ – oznaka; brahmaṇaḥ – Najwyższego; tri-vidhaḥ – trojakie; smṛtaḥ – jest uważany; brāhmaṇāḥ – bramini; tena – z tym; vedāḥ – literatura wedyjska; ca – również; yajñāḥ – ofiara; ca – również; vihitāḥ – używana; purā – dawniej.
Od początku stworzenia trzy słowa – om tat sat – były używane na wskazanie Najwyższej Absolutnej Prawdy. Bramini wymawiali te trzy reprezentacyjne symbole podczas intonowania hymnów wedyjskich i spełniania ofiar dla zadowolenia Najwyższego.
ZNACZENIE:
Zostało wyjaśnione, że pokuty, ofiary, dobroczynność i pożywienie dzielą się na trzy kategorie: właściwe dla siły dobroci, pasji i ignorancji. Ale bez względu na to, do jakiej kategorii należą – pierwszej, drugiej czy trzeciej, wszystkie one są uwarunkowane, zanieczyszczone przez siły natury materialnej. Kiedy jednak przeznaczone są dla Najwyższego – oṁ tat sat, specjalnie wskazują na Prawdę Absolutną, Najwyższą Osobę Boga. W hymnach wedyjskich zawsze występuje słowo oṁ.
Kto w swoim postępowaniu nie przestrzega zasad pism świętych, ten nie osiągnie Absolutnej Prawdy. Osiągnie jakiś rezultat tymczasowy, ale nie osiągnie ostatecznego celu życia. Wniosek jest taki, że dobroczynność, ofiary i pokuty muszą być praktykowane w sile dobroci. Jeśli praktykowane są w sile pasji i ignorancji, wtedy są niewątpliwie niższej jakości. Trzy słowa oṁ tat sat wymawiane są w połączeniu ze świętym imieniem Najwyższego Pana, np. oṁ tad viṣṇoḥ. I kiedykolwiek śpiewane są hymny wedyjskie albo święte imię Najwyższego Pana, zawsze dodawane jest oṁ. Takie jest zalecenie literatury wedyjskiej. Te trzy słowa wyjęte zostały z hymnów wedyjskich. Oṁ ity etad brahmaṇo nediṣṭhaṁ nāma (Ṛg Veda) wskazuje na pierwszy cel. Następnie tat tvam asi (Chāndogya Upaniṣad 6.8.7) wskazuje na drugi cel, a sad eva saumya (Chāndogya Upaniṣad 6.2.1) – na trzeci. Połączone tworzą oṁ tat sat. Wcześniej, kiedy Brahmā, pierwsza stworzona żywa istota, spełniał ofiary, przez wymawianie tych trzech słów nawiązywał do Najwyższej Osoby Boga. Tej samej zasady zawsze przestrzegano w sukcesji uczniów. Więc hymn ten ma wielkie znaczenie. Dlatego Bhagavad-gītā poleca, aby każda praca wykonywana była dla oṁ tat sat, czyli dla Najwyższej Osoby Boga. Jeśli ktoś odprawia pokuty, praktykuje dobroczynność i spełnia ofiary z tymi trzema słowami, to działa on w świadomości Kṛṣṇy. Świadomość Kṛṣṇy jest naukowym spełnianiem czynności transcendentalnych, które umożliwiają nam powrót do domu – z powrotem do Boga. W działaniu w taki transcendentalny sposób nie ma żadnej straty energii.