TEKST 15
śarīra-vāṅ-manobhir yat
karma prārabhate naraḥ
nyāyyaṁ vā viparītaṁ vā
pañcaite tasya hetavaḥ
śarīra – przez ciało; vāk – mowa; manobhiḥ – i umysł; yat – która; karma – praca; prārabhate – zaczyna się; naraḥ – osoba; nyāyyam – prawy; vā – albo; viparītam – przeciwny; vā – albo; pañca – pięć; ete – wszystkie te; tasya – jego; hetavaḥ – przyczyny.
Bez względu na to, czy czyn, który człowiek pełni za pomocą ciała, umysłu lub mowy, dobry jest lub zły, to zawsze jego sprawcą jest te pięć czynników.
ZNACZENIE:
Ważne w tym wersecie są słowa „dobry” i „zły”. Dobrą pracą jest praca wykonywana zgodnie z zaleceniami pism świętych, a złą każda ta, której wykonywanie pozostaje w niezgodzie z zasadami pism. Każdy jednak czyn dla swojej kompletności wymaga tych pięciu czynników.