TEKST 49
asakta-buddhiḥ sarvatra
jitātmā vigata-spṛhaḥ
naiṣkarmya-siddhiṁ paramāṁ
sannyāsenādhigacchati
asakta-buddhiḥ – mając inteligencję wolną od przywiązań; sarvatra – wszędzie; jita-ātmā – kontrolując umysł; vigata-spṛhaḥ – bez materialnych pragnień; naiṣkarmya-siddhim – doskonałość wolności od reakcji; paramām – najwyższy; sannyāsena – przez wyrzeczony porządek życia; adhigacchati – osiąga.
Kto jest opanowany, wolny od przywiązań i lekceważy wszelkie uciechy materialne, ten może – poprzez praktykę wyrzeczenia – osiągnąć najdoskonalszy stan wolności od reakcji.
ZNACZENIE:
Prawdziwe wyrzeczenie oznacza, że ktoś zawsze myśli o sobie jako o integralnej cząstce Najwyższego Pana i wskutek tego nie rości sobie prawa do korzystania z rezultatów swojej pracy. Skoro jesteśmy cząstkami Najwyższego Pana, rezultatami naszej pracy powinien cieszyć się Najwyższy Pan. Na tym polega prawdziwa świadomość Kṛṣṇy. Osoba działająca w świadomości Kṛṣṇy jest prawdziwym sannyāsīnem, osobą w wyrzeczonym porządku życia. Dzięki takiej mentalności może ona osiągnąć zadowolenie, jako że naprawdę pracuje dla Najwyższego. W ten sposób nie jest przywiązana do niczego, co materialne. Poza transcendentalnym szczęściem czerpanym ze służby dla Pana, nie zwykła ona brać udziału w żadnej przyjemności. Sannyāsīn powinien być wolny od skutków swoich przeszłych czynów, ale osoba w świadomości Kṛṣṇy automatycznie osiąga tę doskonałość, nawet bez przyjmowania tak zwanego wyrzeczonego porządku życia. Taki stan umysłu nazywany jest yogārūḍha, czyli doskonałym stanem yogi. Potwierdza to Rozdział Trzeci: yas tv ātma-ratir eva syāt: kto zadowolony jest w sobie, ten nie obawia się żadnych skutków, które mogą mu przynieść jego czynności.