TEKST 3
klaibyaṁ mā sma gamaḥ pārtha
naitat tvayy upapadyate
kṣudraṁ hṛdaya-daurbalyaṁ
tyaktvottiṣṭha paran-tapa
klaibyam – niemoc; mā sma – nie; gamaḥ – przyjąć; pārtha – O synu Pṛthy; na – nigdy; etat – to; tvayi – tobie; upapadyate – przystoi; kṣudram – bardzo mała; hṛdaya – serca; daurbalyam – słabość; tyaktvā – porzucając; uttiṣṭha – powstań; param-tapa – O pogromco wroga.
O synu Pṛthy, nie poddawaj się tej hańbiącej niemocy. Nie przystoi to tobie. Porzuć tę małostkową słabość serca i powstań, pogromco wroga.
ZNACZENIE:
Arjuna został tutaj nazwany synem Pṛthy, która była siostrą ojca Kṛṣṇy, Vasudevy. Zatem Arjuna był spokrewniony z Kṛṣṇą. Jeśli syn kṣatriyi odmawia walki, to jest on kṣatriyą tylko z imienia, a jeśli syn bramina postępuje bezbożnie – jest on braminem tylko z nazwy. Tacy kṣatriyowie i bramini nie są warci swoich ojców; dlatego Kṛṣṇa nie chciał, aby Arjuna był bezwartościowym synem kṣatriyi. Arjuna był najbliższym przyjacielem Kṛṣṇy i Kṛṣṇa bezpośrednio przewodził mu w rydwanie. I gdyby Arjuna wycofał się z walki, pomimo wszystkich tych zaszczytów, popełniłby czyn haniebny. Kṛṣṇa oświadczył mu, iż takie postępowanie nie przystoi jego osobie. Arjuna mógł dowodzić, że rezygnuje z walki powodowany wielkodusznością w stosunku do jak najbardziej godnego szacunku Bhīṣmy i swoich krewnych, Kṛṣṇa zauważył jednak, że tego rodzaju wielkoduszność jest jedynie słabością serca. Takiej fałszywej wielkoduszności nie pochwalają autorytety. Zatem osoby takie jak Arjuna, znajdujące się pod bezpośrednim przewodnictwem Kṛṣṇy, powinny porzucić taką wielkoduszność czy tak zwaną łagodność.