TEKST 33
atha cet tvam imaṁ dharmyaṁ
saṅgrāmaṁ na kariṣyasi
tataḥ sva-dharmaṁ kīrtiṁ ca
hitvā pāpam avāpsyasi
atha – zatem; cet – jeśli; tvam – ty; imam – to; dharmyam – jako obowiązek; saṅgrāmam – walka; na – nie; kariṣyasi – spełnisz; tataḥ – wtedy; sva-dharmam – twój obowiązek religijny; kīrtim – szacunek; ca – również; hitvā – tracąc; pāpam – skutki grzechów; avāpsyasi – zyskasz.
Jeśli jednak nie spełnisz swego religijnego obowiązku walki, wtedy z pewnością dopuścisz się grzechu, jako że zlekceważysz swoje obowiązki. W ten sposób stracisz też sławę wojownika.
ZNACZENIE:
Arjuna był sławnym wojownikiem, a sławę tę zdobył poprzez pokonanie wielu wielkich półbogów, nie wyłączając nawet Pana Śivy. Po pokonaniu Pana Śivy, którego spotkał w przebraniu myśliwego, Arjuna spodobał się panu i w nagrodę otrzymał od niego broń zwaną pāśupatāstra. Wszyscy wiedzieli o tym, że był on wielkim wojownikiem. Nawet Droṇācārya udzielił mu swojego błogosławieństwa i nagrodził go specjalną bronią, którą mógł zabić nawet swojego nauczyciela. Zatem zdobył on sobie uznanie wielu autorytetów (nie wyłączając jego przybranego ojca – Indry, króla nieba materialnego), którzy obdarzyli go różnymi militarnymi nagrodami. Lecz gdyby wycofał się z walki, nie tylko zlekceważyłby swój obowiązek kṣatriyi, ale straciłby całą sławę i dobre imię, i tym samym zasłużyłby na piekło. Innymi słowy, poszedłby do piekła nie dlatego, że brał udział w walce, ale dlatego, że się z niej wycofał.