TEKST 57
yaḥ sarvatrānabhisnehas
tat tat prāpya śubhāśubham
nābhinandati na dveṣṭi
tasya prajñā pratiṣṭhitā
yaḥ – ten, kto; sarvatra – wszędzie; anabhisnehaḥ – bez wzruszenia; tat – to; tat – to; prāpya – osiągając; śubha – dobro; aśubham – zło; na – nigdy; abhinandati – chwali; na – nigdy; dveṣṭi – zazdrości; tasya – jego; prajñā – doskonała wiedza; pratiṣṭhitā – umocniony.
Kto w tym materialnym świecie pozostaje niewzruszony wobec spotykającego go dobra i zła, nie wychwalając go, ani też nie okazując wzgardy, ten mocno usytuowany jest w doskonałej wiedzy.
ZNACZENIE:
W świecie materialnym zawsze mają miejsce jakieś przewroty i wstrząsy, które mogą być dobre albo złe. Osobę umocnioną w świadomości Kṛṣṇy nie podniecają jednakże takie materialne przemiany. Pozostaje ona niewzruszona zarówno wobec dobra jak i zła. Dopóki przebywamy w tym świecie materialnym, będziemy zawsze spotykali się z dobrem i złem, jako że świat ten pełen jest dualizmów. Ale osobę mocną w świadomości Kṛṣṇy nie wzruszają ani dobre, ani złe wydarzenia, ponieważ jest ona po prostu zainteresowana Kṛṣṇą, który jest wszelkim dobrem absolutnym. Taka świadomość Kṛṣṇy sytuuje tę osobę w doskonałej, transcendentalnej pozycji, nazywanej fachowo samādhi.