TEKST 1
arjuna uvāca
jyāyasī cet karmaṇas te
matā buddhir janārdana
tat kiṁ karmaṇi ghore māṁ
niyojayasi keśava
arjunaḥ uvāca – Arjuna rzekł; jyāyasī – lepiej; cet – jeśli; karmaṇaḥ – niż czyn przynoszący owoce; te – przez Ciebie; matā – jest uważany; buddhiḥ – inteligencja; janārdana – O Kṛṣṇo; tat – zatem; kim – dlaczego; karmaṇi – w działaniu; ghore – okropnie; mām – mnie; niyojayasi – angażujesz; keśava – O Kṛṣṇo.
Arjuna rzekł: O Janārdano, O Keśavo, dlaczego usilnie nakłaniasz mnie do tej ohydnej wojny, skoro uważasz, że inteligencja lepsza jest niż czyn przynoszący owoce?
ZNACZENIE:
W poprzednim rozdziale Najwyższa Osoba Boga, Śrī Kṛṣṇa – w intencji uwolnienia Swojego bliskiego przyjaciela Arjuny z oceanu materialnego smutku – bardzo dokładnie opisał konstytucję duszy. I polecona tam została droga realizacji duchowej: buddhi-yoga, czyli świadomość Kṛṣṇy. Czasami świadomość Kṛṣṇy błędnie uważana jest za bezczynność. Ten, kto posiada takie błędne zrozumienie, często chroni się w jakimś zacisznym miejscu, aby tam, przez intonowanie Jego świętych imion, stać się w pełni świadomym Kṛṣṇy. Jednakże bez wyszkolenia w filozofii świadomości Kṛṣṇy, takie intonowanie w zacisznym miejscu, gdzie można jedynie zdobyć tani podziw niewinnej publiczności, nie jest polecane. Arjuna również myślał o świadomości Kṛṣṇy albo o buddhi-yodze, czyli inteligencji w duchowym postępie wiedzy, jako o wycofaniu się z aktywnego życia i praktykowaniu pokut i wyrzeczeń w jakimś odosobnionym miejscu. Innymi słowy, chciał on zręcznie uniknąć walki, używając jako wytłumaczenia świadomości Kṛṣṇy. Ale jako szczery uczeń przedstawił całą sprawę swojemu mistrzowi duchowemu i zapytał Kṛṣṇę o najlepszy dla siebie sposób postępowania. W odpowiedzi Pan Kṛṣṇa dokładnie wytłumaczył mu, w tym Trzecim Rozdziale, karma-yogę, czyli pracę w świadomości Kṛṣṇy.