TEKST 15
karma brahmodbhavaṁ viddhi
brahmākṣara-samudbhavam
tasmāt sarva-gataṁ brahma
nityaṁ yajñe pratiṣṭhitam
karma – praca; brahma – z Ved; udbhavam – produkowana; viddhi – powinieneś wiedzieć; brahma – Vedy; akṣara – z Najwyższego Brahmana (Osoby Boga); samudbhavam – bezpośrednio zamanifestowany; tasmāt – dlatego; sarva-gatam – wszechprzenikający; brahma – transcendencja; nityam – wiecznie; yajñe – w ofierze; pratiṣṭhitam – usytuowana.
Vedy nakazują uregulowane czynności, a Vedy wyjawione zostały bezpośrednio przez Najwyższą Osobę Boga. Zatem wszechprzenikająca Transcendencja jest wiecznie usytuowana w czynach ofiarnych.
ZNACZENIE:
Werset ten mówi wyraźnie o yajñārtha-karma, czyli konieczności pracy jedynie dla zadowolenia Kṛṣṇy. Jeśli mamy pracować dla zadowolenia yajña-puruṣy, Viṣṇu, wtedy musimy działać zgodnie z instrukcjami Brahmana, czyli transcendentalnych Ved. Vedy są kodeksem zawierającym dyrektywy działania. Wszystko, co nie jest wykonywane zgodnie ze wskazówkami Ved, nazywa się vikarma, czyli nieautoryzowanym, albo inaczej, grzesznym działaniem. Aby więc uchronić się od skutków swojej pracy, należy zawsze korzystać ze wskazówek Ved. Tak jak w zwykłym życiu musimy pracować zgodnie z poleceniami wydawanymi przez rząd danego państwa, tak też w swoim postępowaniu powinniśmy kierować się dyrektywami Pana, zarządzającego najwyższym państwem. Te dyrektywy umieszczone w Vedach zostały zamanifestowane bezpośrednio z oddechu Najwyższej Osoby Boga. Jest powiedziane: asya mahato bhūtasya niśvasitam etad yad ṛg-vedo yajur-vedaḥ sāma-vedo ’tharvāṅgirasaḥ. „Cztery Vedy – mianowicie Ṛg Veda, Yajur Veda, Sāma Veda i Atharva Veda – wszystkie wyemanowały z oddechu potężnej Osoby Boga”. (Bṛhad-āraṇyaka Upaniṣad 4.5.11). Pan, będąc wszechmocnym, może mówić poprzez oddech. Potwierdza to Brahma-saṁhitā. Pan posiada tę wszechmoc, że jakimkolwiek ze Swoich zmysłów może wykonywać czynności każdego innego zmysłu. Innymi słowy, Pan może mówić poprzez Swój oddech oraz może zapładniać wzrokiem. Powiedziane jest, że rzucił On spojrzenie na materialną naturę i w ten sposób stworzył wszystkie żywe istoty. Po stworzeniu żywych istot, czy też zapłodnienia nimi natury materialnej, pozostawił – w postaci mądrości wedyjskiej – Swoje wskazówki, w jaki sposób uwarunkowane dusze mogą powrócić do domu, z powrotem do Boga. Powinniśmy pamiętać, że wszystkie uwarunkowane dusze w materialnym świecie żądne są uciech materialnych. Wskazówki wedyjskie ułożone więc zostały w taki sposób, że pozwalają zaspokoić te niemoralne pragnienia, a następnie po skończeniu z tzw. radościami materialnymi, powrócić do Boga. Jest to szansa dla uwarunkowanych dusz na osiągnięcie wyzwolenia. Zatem uwarunkowane dusze muszą spróbować spełniać ten proces yajñi przez stanie się świadomymi Kṛṣṇy. Zasady świadomości Kṛṣṇy mogą przyjąć nawet ci, którzy nie przestrzegali nakazów wedyjskich, a to zastąpi spełnianie wszystkich yajñ, czy karm.