TEKST 27
sarvāṇīndriya-karmāṇi
prāṇa-karmāṇi cāpare
ātma-saṁyama-yogāgnau
juhvati jñāna-dīpite
sarvāṇi – spośród wszystkich; indriya – zmysły; karmāṇi – czynności; prāṇa-karmāṇi – funkcje oddechu życia; ca – również; apare – inni; ātma-saṁyama – kontrolowania umysłu; yoga – proces łączenia się; agnau – w ogniu; juhvati – ofiaruje; jñāna-dīpite – z pobudek do samorealizacji.
Ci, którzy zainteresowani są osiągnięciem samorealizacji poprzez kontrolę umysłu i zmysłów, składają czynności wszystkich zmysłów, jak również powietrze życia, jako ofiarę w ogniu kontrolowanego umysłu.
ZNACZENIE:
Jest tuaj mowa o systemie yogi przedstawionym przez Patañjalego. W Yoga-sūtrze Patañjalego, dusza nazywana jest pratyag-ātmą i parāg-ātmą. Dopóki dusza przywiązana jest do zadowalania zmysłów, nazywana jest parāg-ātmą, ale skoro tylko uwalnia się od tego przywiązania, jest zwana pratyag-ātmą. Dusza podlega działaniom dziesięciu rodzajów powietrza znajdującego się wewnątrz ciała, a uświadomić to sobie można przez system oddychania. System yogi Patañjalego naucza, w jaki sposób kontrolować funkcjonowanie powietrza wewnątrz ciała, tak aby ostatecznie wszystkie funkcje tego powietrza wykorzystać do oczyszczenia duszy z przywiązań materialnych. Według tego systemu yogi ostatecznym celem jest pratyag-ātmā, która nie ma nic wspólnego z czynnościami materialnymi. Zmysły współdziałają z przedmiotami zmysłów i wszystkie angażują się w czynności poza duszą. Uszy słuchają, oczy patrzą, nos wącha, język smakuje a ręka dotyka. Czynności te nazywają się funkcjami prāṇa-vāyu. Apāna-vāyu kieruje się w dół, vyāna-vāyu działa w sposób kurczący i rozszerzający, samāna-vāyu utrzymuje równowagę, udāna-vāyu kieruje się w górę. Ten, kto jest oświecony, angażuje je wszystkie w rozwój realizacji duchowej.