TEKST 30
sarve ’py ete yajña-vido
yajña-kṣapita-kalmaṣāḥ
yajña-śiṣṭāmṛta-bhujo
yānti brahma sanātanam
sarve – wszystkie; api – chociaż na pozór różne; ete – te; yajña-vidaḥ – świadome celu spełnienia ofiar; yajña-kṣapita – będąc oczyszczonym w rezultacie spełnienia takich uczynków; kalmaṣāḥ – następstwo grzechów; yajña-śiṣṭa – rezultatu spełniania takich yajñi; amṛta-bhujaḥ – ci, którzy spróbowali takiego nektaru; yānti – osiągają; brahma – najwyższą; sanātanam – wieczną atmosferę.
Wszyscy ci, którzy ofiarę pełnią i znają jej znaczenie, zostają oczyszczeni z następstw swoich grzechów, a skosztowawszy nekaru będącego rezultatem takiej ofiary, wznoszą się ku tej najwyższej, wiecznej atmosferze.
ZNACZENIE:
Z powyższego objaśnienia różnego typu ofiar, mianowicie: ofiary z własnego majątku, studiowania Ved albo doktryn filozoficznych i praktykowania systemu yogi, można dowiedzieć się, że głównym celem ich wszystkich jest kontrolowanie zmysłów. Zadowalanie zmysłów jest główną przyczyną egzystencji materialnej; zatem dopóki ktoś tego nie zarzuci, nie ma szansy na wzniesienie się do wiecznej platformy – pełnej wiedzy, szczęścia i życia. Platforma ta znajduje się w wiecznej atmosferze, atmosferze Brahmana. Wszystkie wyżej wymienione ofiary pomocne są w oczyszczeniu się z następstw grzechów tego materialnego życia. Przez taki postęp nie tylko osiąga się szczęście i pełnię w tym życiu, ale również, po opuszczeniu ciała materialnego, wchodzi się do wiecznego królestwa Boga, czy to łącząc się z bezosobowym Brahmanem, czy obcując bezpośrednio z Najwyższą Osobą Boga, Kṛṣṇą.