TEKST 26
kāma-krodha-vimuktānāṁ
yatīnāṁ yata-cetasām
abhito brahma-nirvāṇaṁ
vartate viditātmanām
kāma – z pragnień; krodha – i złości; vimuktānām – tych, którzy są wyzwoleni; yatīnām – świętych osób; yata-cetasām – osób, które całkowicie kontrolują umysł; abhitaḥ – mają zagwarantowane w bliskiej przyszłości; brahma-nirvāṇam – wyzwolenie w Najwyższym; vartate – jest; vidita-ātmanām – tych, którzy są zrealizowani.
Kto wolny jest od złości i wszelkich pragnień materialnych, kto posiadł samorealizację i samoopanowanie – i ciągle dąży do doskonałości, ten wkrótce osiągnie wyzwolenie w Najwyższym.
ZNACZENIE:
Spośród wszystkich świętych osób wytrwale dążących do wyzwolenia, najlepszym jest ten, kto jest świadomy Kṛṣṇy. Bhāgavatam (4.22.39) potwierdza ten fakt jak następuje:
yat-pāda-paṅkaja-palāśa-vilāsa-bhaktyā
karmāśayaṁ grathitam udgrathayanti santaḥ
tadvan na rikta-matayo yatayo ’pi ruddha-
sroto-gaṇās tam araṇaṁ bhaja vāsudevam
„Staraj się wielbić poprzez służbę oddania, Vasudevę – Najwyższą Osobę Boga. Nawet wielcy mędrcy nie są w stanie kontrolować siły zmysłów tak skutecznie jak ci, którzy doznają transcendentalnej radości służąc lotosowym stopom Pana, tępiąc w ten sposób głęboko zakorzenione pragnienie zadowalania zmysłów”.
Pragnienie korzystania z owoców swoich prac jest tak głęboko zakorzenione w uwarunkowanej duszy, że nawet wielkim mędrcom jest trudno takie pragnienia kontrolować, pomimo wielkich wysiłków. Ale bezustannie zaangażowany w służbę oddania, świadomy Kṛṣṇy bhakta Pana, doskonały w samorealiazcji – szybko osiąga wyzwolenie w Najwyższym. Dzięki swojej doskonałej wiedzy o samorealizacji zawsze pogrążony jest on w ekstazie. Cytat ten jest analogicznym do tego przykładem:
darśana-dhyāna-saṁsparśair
matsya-kūrma-vihaṅgamāḥ
svāny apatyāni puṣṇanti
tathāham api padma-ja
Przez wzrok, medytację i dotyk jedynie, ryba, żółw i ptaki utrzymują swoje potomstwo. Podobnie Ja również czynię, O Padmajo!”
Ryba wychowuje swoje potomstwo jedynie patrząc na nie. Żółw robi to samo poprzez medytację. Żółw składa jaja na lądzie i medytuje o nich będąc w wodzie. Podobnie, wielki wielbiciel Kṛṣṇy – chociaż przebywa z dala od siedziby Pana – może wznieść się do tej siedziby jedynie przez bezustanne myślenie o Panu (przez zaangażowanie się w świadomość Kṛṣṇy). Nie cierpi on z powodu nieszczęść materialnych; ten stan życia nazywany jest brahma-nirvāṇa, czyli wolnością od nieszczęść materialnych (dzięki ciągłemu pogrążeniu się w Najwyższym).