TEKST 25
labhante brahma-nirvāṇam
ṛṣayaḥ kṣīṇa-kalmaṣāḥ
chinna-dvaidhā yatātmānaḥ
sarva-bhūta-hite ratāḥ
labhante – osiągają; brahma-nirvāṇam – wyzwolenie w Najwyższym; ṛṣayaḥ – ci, którzy są aktywni wewnątrz siebie; kṣīṇa-kalmaṣāḥ – wolni od wszelkich grzechów; chinna – oderwawszy się; dvaidhāḥ – dualność; yata-ātmānaḥ – zajęty samorealizacją; sarva-bhūta – dla wszystkich żywych istot; hite – w pracę dobroczynną; ratāḥ – zaangażowani.
Kto jest wolny od grzechu oraz dualizmów mających swoje źródło w wątpieniu, którego umysł jest skierowany do wewnątrz, i kto zawsze zajęty jest pracą dla dobra wszystkich żywych istot, ten osiąga wyzwolenie w Najwyższym.
ZNACZENIE:
Tylko o osobie w pełni świadomej Kṛṣṇy można powiedzieć, że zaangażowana jest w pracę korzystną dla wszystkich żywych istot. Osoba posiadająca wiedzę, że Kṛṣṇa jest źródłem wszystkiego i pracująca w tym duchu, pracuje dla każdego. Przyczyną cierpień ludzkości jest zapomnienie o Kṛṣṇie jako o najwyższym podmiocie radości, najwyższym właścicielu i najlepszym przyjacielu. Dlatego działanie w celu przywrócenia tej świadomości w całym ludzkim społeczeństwie jest pracą dobroczynną najwyższego rodzaju. Nie można zajmować się pierwszej klasy działalnością dobroczynną, jeśli się nie jest wyzwolonym w Najwyższym. Osoba świadoma Kṛṣṇy nie wątpi w supremację Kṛṣṇy. Nie ma ona żadnej wątpliwości, gdyż wolna jest od wszelkich grzechów. Jest to stan boskiej miłości.
Osoba dbająca tylko o fizyczny dobrobyt ludzkiego społeczeństwa nie może w rzeczywistości pomóc nikomu. Krótkotrwała pomoc dla zewnętrznego ciała i umysłu nie jest zadowalająca. Prawdziwą przyczyną kłopotów człowieka w jego ciężkiej walce o egzystencję jest zapomnienie o jego związku z Najwyższym Panem. Natomiast ten, kto w pełni świadomy jest swojego związku z Kṛṣṇą, ten jest prawdziwie wyzwoloną duszą, chociaż może przebywać w tym świecie materialnym.