TEKST 14

ZNACZENIE:
 
Werset ten szczególnie opisuje przeznaczenie, jakie osiągają niezachwiani wielbiciele, którzy służą Najwyższej Osobie Boga w bhakti-yodze. Poprzednie wersety wspominały o czterech rodzajach wielbicieli: strapionych, dociekliwych, poszukujących materialnego zysku i spekulujących filozofach. Opisane zostały tam również różne procesy wyzwolenia się z materialnych więzów: karma-yoga, jñāna-yoga i haṭha-yoga. Zasady tych systemów yogi mają w sobie nieco bhakti, ale tutaj jest mowa o czystej bhakti-yodze, bez żadnej domieszki jakiejkolwiek z wymienionych wyżej dróg jñāny, karmy czy haṭha. Jak wskazuje na to słowo ananya-cetāḥ, w czystej bhakti-yodze wielbiciel nie pragnie niczego poza Kṛṣṇą. Nie pragnie on promocji na wyższe planety, jedności z brahma-jyoti, zbawienia czy wyzwolenia z więzów materialnych. Czysty wielbiciel nie pragnie niczego. W Caitanya-caritāmṛta został on nazwany niṣkāma, co znaczy, że nie ma on żadnych interesownych pragnień. I tylko do niego należy doskonały spokój, a nie do tych, którzy walczą o osobiste korzyści. Podczas gdy jñāna-yogīn, karma-yogīn czy haṭha-yogīn mają swoje egoistyczne cele, czysty wielbiciel pragnie jedynie zadowolić Najwyższą Osobę Boga, a Pan mówi, że bez trudu może osiągnąć Go każdy, kto oddany jest Mu bez reszty.

Czysty wielbiciel zawsze angażuje się w służbę oddania dla Kṛṣṇy w jednej z Jego różnych osobowych form. Kṛṣṇa ma różne pełne ekspansje i inkarnacje, takie jak Rāma i Nṛsiṁha, i wielbiciel może wybrać jedną z tych transcendentalnych form Najwyższego Pana i na niej skupić swój umysł w służbie oddania. Taki bhakta nie spotyka się z żadnymi problemami, które nękają praktykujących inne yogi. Bhakti-yoga jest bardzo prosta, czysta i łatwa do wykonywania. Można rozpocząć ją od intonowania Hare Kṛṣṇa. Pan jest bardzo łaskawy dla wszystkich, ale jak to już wyjaśniliśmy wcześniej, szczególnie jest przychylny tym, którzy służą Mu zawsze i bez odchyleń. Pan na różne sposoby pomaga takim wielbicielom. Jak oznajmiają Vedy (Kaṭha Upaniṣad 1.2.23), yam evaiṣa vṛṇute tena labhyas / tasyaiṣa ātmā vivṛṇute tanūṁ svām: kto jest w pełni podporządkowany i angażuje się w służbę oddania dla Najwyższego Pana, ten może zrozumieć Pana takim jakim jest On naprawdę. Bhagavad-gītā (10.10) stwierdza, dadāmi buddhi-yogaṁ tam: takiemu bhakcie Pan daje dostateczną inteligencję, dzięki której wielbiciel może ostatecznie osiągnąć Go w Jego duchowym królestwie.

Szczególną cechą czystego wielbiciela jest to, że zawsze, bez względu na czas i miejsce, myśli on o Kṛṣṇie. Nie powinno być w tym żadnych przeszkód. Powinien być on w stanie pełnić swoją służbę wszędzie i o każdej porze. Niektórzy mówią, że wielbiciel powinien pozostawać w świętym miejscu, takim jak Vṛndāvana, czy też w tych świętych miejscach, gdzie mieszkał Pan, ale czysty wielbiciel może mieszkać gdziekolwiek i tam – poprzez swoją służbę oddania – stworzyć atmosferę Vṛndāvany. To właśnie Śrī Advaita powiedział Panu Caitanyi – „Gdziekolwiek Ty jesteś, o Panie – tam jest Vṛndāvana”.

Jak wskazują na to słowa satatam i nityaśaḥ, które oznaczają „zawsze”, „regularnie”, czy „każdego dnia”, czysty wielbiciel bezustannie pamięta Kṛṣṇę i zawsze medytuje o Nim. Dla czystego wielbiciela o takich kwalifikacjach Pan jest najłatwiej osiągalny. Bhakti-yoga jest tym systemem, który Gītā poleca ponad wszystkie inne. Na ogół bhakti-yogini zaangażowani są w służbę oddania na pięć różnych sposobów: (1) śānta-bhakta jest zaangażowany w służbę oddania w sposób neutralny; (2) dāsya-bhakta zaangażowany jest w służbę oddania jako sługa; (3) sakhya-bhakta jest przyjacielem Pana; (4) vātsalya-bhakta – zaangażowany w służbę oddania jako rodzic Pana; (5) mādhurya-bhakta – zaangażowany w służbę oddania jako kochanek Najwyższego Pana. Czysty wielbiciel będący w jakimkolwiek z tych związków z Panem, zawsze zaangażowany jest w transcendentalną służbę miłości dla Najwyższego Pana i nie może o Nim zapomnieć. Wskutek tego Pan jest dla Niego łatwo osiągalny. Czysty wielbiciel nie może zapomnieć o Najwyższym Panu nawet na chwilę, i podobnie, Najwyższy Pan nawet na moment nie może zapomnieć o Swoim czystym wielbicielu. Jest to największe błogosławieństwo procesu świadomości Kṛṣṇy, intonowania mahā-mantry – Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare / Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare.