TEKST 25
dhūmo rātris tathā kṛṣṇaḥ
ṣaṇ-māsā dakṣiṇāyanam
tatra cāndramasaṁ jyotir
yogī prāpya nivartate
dhūmaḥ – dym; rātriḥ – noc; tathā – również; kṛṣṇaḥ – dwa tygodnie ciemnego księżyca; ṣaṭ-māsāḥ – sześć miesięcy; dakṣiṇa-ayanam – kiedy słońce wędruje po południowej stronie; tatra – tam; cāndramasam – planeta Księżyc; jyotiḥ – światło; yogī – mistyk; prāpya – osiągając; nivartate – powraca.
Mistyk, który odchodzi z tego świata podczas dymu, nocą, w ciągu dwóch tygodni ubywającego księżyca czy podczas sześciomiesięcznej wędrówki słońca po południowej stronie – osiąga planetę Księżyc, ale wraca tu ponownie.
ZNACZENIE:
W Trzecim Canto Śrīmad-Bhāgavatam Kapila Muni informuje, że osoby będące ekspertami w działaniu dla rezultatów i metodach składania ofiar tu na Ziemi, w chwili śmierci osiągają planetę Księżyc. Te zaawansowane dusze żyją na Księżycu około 10 000 lat (według obliczeń półbogów) i cieszą się tamtejszym życiem, pijąc napój soma-rasa. W końcu jednak powracają na Ziemię. Oznacza to, że na Księżycu żyją istoty wyższego rzędu, mimo iż mogą być one niedostrzegalne dla zmysłów wulgarnych.