TEKST 39
vāyur yamo ’gnir varuṇaḥ śaśāṅkaḥ
prajāpatis tvaṁ prapitāmahaś ca
namo namas te ’stu sahasra-kṛtvaḥ
punaś ca bhūyo ’pi namo namas te
vāyuḥ – powietrze; yamaḥ – kontroler; agniḥ – ogień; varuṇaḥ – woda; śaśa-aṅkaḥ – księżyc; prajāpatiḥ – Brahmā; tvam – Ty; prapitāmahaḥ – pradziadek; ca – również; namaḥ – moje wyrazy szacunku; namaḥ – ponownie składam; te – Tobie; astu – niech będą; sahasra-kṛtvaḥ – tysiąckroć; punaḥ ca – i znowu; bhūyaḥ – ponownie; api – również; namaḥ – ofiarowuję pokłony; namaḥ te – składając Tobie pokłony.
Ty jesteś powietrzem, ogniem, wodą i księżycem! Ty jesteś najwyższym kontrolerem i pradziadkiem, i Ty jesteś Brahmą, pierwszą żywą istotą. Zatem Tobie ofiarowuję tysiąckrotne głębokie wyrazy szacunku i przed Tobą kłonię się ciągle i od nowa!
ZNACZENIE:
Pan został nazwany tutaj powietrzem, gdyż powietrze będąc wszechprzenikające, jest najważniejszym reprezentantem wszystkich półbogów. Arjuna nazywa tu Kṛṣṇę pradziadkiem, gdyż jest On ojcem Brahmy, pierwszej żywej istoty w tym wszechświecie.