TEKST 40
namaḥ purastād atha pṛṣṭhatas te
namo ’stu te sarvata eva sarva
ananta-vīryāmita-vikramas tvaṁ
sarvaṁ samāpnoṣi tato ’si sarvaḥ
namaḥ – ofiarowując pokłony; purastāt – z przodu; atha – również; pṛṣṭhataḥ – od tyłu; te – Tobie; namaḥ astu – ofiarowuję moje wyrazy szacunku; te – Tobie; sarvataḥ – ze wszystkich stron; eva – zaprawdę; sarva – ponieważ Ty jesteś wszystkim; ananta-vīrya – nieograniczona moc; amita-vikramaḥ – i nieograniczona siła; tvam – Ty; sarvam – wszystko; samāpnoṣi – przykrywasz; tataḥ – zatem; asi – jesteś; sarvaḥ – wszystkim.
Pokłony z przodu, z tyłu i ze wszystkich stron! O nieskończona mocy, Ty jesteś panem bezgranicznych potęg! Jesteś wszechprzenikający, a zatem jesteś wszystkim!
ZNACZENIE:
Powodowany miłosną ekstazą dla Kṛṣṇy, swojego przyjaciela, Arjuna ofiarowuje Mu pokłony ze wszystkich stron. Akceptuje to, że jest On panem wszystkich mocy i potęg, i że o wiele przewyższa wszystkich wojowników zgromadzonych na polu bitwy. W Viṣṇu Purāṇie (1.9.69) jest powiedziane:
yo ’yaṁ tavāgato deva
samīpaṁ devatā-gaṇaḥ
sa tvam eva jagat-sraṣṭā
yataḥ sarva-gato bhavān
„Bez względu na to, kto pojawia się przed Tobą, nawet jeśli jest to półbóg, to Ty jesteś jego stwórcą, o Najwyższa Osobo Boga”.