TEKST 24
ya evaṁ vetti puruṣaṁ
prakṛtiṁ ca guṇaiḥ saha
sarvathā vartamāno ’pi
na sa bhūyo ’bhijāyate
yaḥ – każdy, kto; evam – zatem; vetti – rozumie; puruṣam – żywa istota; prakṛtim – natura materialna; ca – i; guṇaiḥ – siły natury materialnej; saha – z; sarvathā – wszelkimi środkami; vartamānaḥ – usytuowany; api – pomimo; na – nigdy; saḥ – on; bhūyaḥ – ponownie; abhijāyate – rodzi się.
Kto rozumie tę naukę o żywej istocie, materialnej naturze i działaniu jej sił, ten niewątpliwie osiąga wyzwolenie. Osoba taka nie rodzi się tu więcej, bez względu na jej obecną pozycję.
ZNACZENIE:
Osoba, która dokładnie rozumie materialną naturę, Duszę Najwyższą i duszę indywidualną, i ich wzajemny związek, może osiągnąć wyzwolenie i przenieść się do atmosfery duchowej. Nie musi ona rodzić się ponownie w tym materialnym świecie. Taki jest rezultat wiedzy. Celem wiedzy jest zrozumienie, iż żywa istota przypadkiem upadła w ten materialny świat. Poprzez osobisty związek w towarzystwie autorytetów, osób świętych i mistrza duchowego, musi ona zrozumieć swoją pozycję i następnie przemienić swoją świadomość na świadomość duchową, czyli świadomość Kṛṣṇy. Powinna to zrobić przez zrozumienie Bhagavad-gīty w taki sposób, jak została ona wytłumaczona przez Osobę Boga. Wtedy z pewnością nie będzie nigdy musiała powracać do tego materialnego świata, lecz zostanie przeniesiona do świata duchowego, gdzie życie jest wieczne, pełne szczęścia i wiedzy.