TEKST 6
dvau bhūta-sargau loke ’smin
daiva āsura eva ca
daivo vistaraśaḥ prokta
āsuraṁ pārtha me śṛṇu
dvau – dwa; bhūta-sargau – stworzone żywe istoty; loke – w tym świecie; asmin – to; daivaḥ – pobożny; āsuraḥ – demoniczny; eva – na pewno; ca – i; daivaḥ – boski; vistaraśaḥ – szczegółowo; proktaḥ – powiedziałem; āsuram – demoniczny; pārtha – O synu Pṛthy; me – ode Mnie; śṛṇu – posłuchaj.
O synu Pṛthy, w świecie tym są dwa rodzaje istot. Jedne z nich nazywane są boskimi, a drugie – demonicznymi. Wyjaśniłem ci już dokładnie cechy boskie, teraz posłuchaj ode Mnie o tych demonicznych.
ZNACZENIE:
Pan Kṛṣṇa, zapewniwszy Arjunę, iż urodził się z cechami boskimi, opisuje teraz demoniczny sposób życia. Uwarunkowane żywe istoty w tym świecie dzielą się na dwie klasy. Osoby, które przyszły na świat z cechami boskimi, prowadzą regulowany tryb życia, przestrzegając nakazów pism świętych i autorytetów. Swoje obowiązki należy bowiem wykonywać w świetle pism autorytatywnych. Taka mentalność nazywana jest boską. A kto nie przestrzega nakazów pism świętych i postępuje tak, jak mu się podoba, ten nazywany jest osobą demoniczną, czyli asura. Nie ma żadnego innego kryterium rozróżniania tych dwu klas, jak tylko posłuszeństwo wobec nakazów i zakazów pism świętych. Literatura wedyjska mówi, że zarówno półbogowie, jak i demony zrodzili się z Prajāpatiego. Jedyna różnica jest taka, że jedna klasa przestrzega nakazów pism wedyjskich, podczas gdy druga – nie.