TEKST 16
manaḥ-prasādaḥ saumyatvaṁ
maunam ātma-vinigrahaḥ
bhāva-saṁśuddhir ity etat
tapo mānasam ucyate
manaḥ-prasādaḥ – zadowolenie umysłu; saumyatvam – bez obłudy w stosunku do innych; maunam – powaga; ātma – jaźni; vinigrahaḥ – kontrola; bhāva – swojej natury; saṁśuddhiḥ – oczyszczenie; iti – w ten sposób; etat – to; tapaḥ – wyrzeczenie; mānasam – umysłu; ucyate – jest nazywane.
A zadowolenie, prostota, powaga, opanowanie i oczyszczenie swego życia jest wyrzeczeniem dla umysłu.
ZNACZENIE:
Uczynić umysł wyrzeczonym, znaczy odwieść go od zadowalania zmysłów. Powinien on być tak wyszkolony, aby zawsze myśleć o czynieniu dobra dla innych. Najlepszym ćwiczeniem dla umysłu jest powaga myśli. Nie powinno się nigdy odbiegać od świadomości Kṛṣṇy i należy zawsze unikać zadowalania zmysłów. Oczyszczenie własnej natury polega na osiągnięciu świadomości Kṛṣṇy. Zadowolenie umysłu można osiągnąć jedynie przez powściągnięcie go od myśli o uciechach zmysłowych. Im bardziej myślimy o uciechach zmysłowych, tym bardziej umysł nasz jest niezadowolony. W obecnym wieku niepotrzebnie angażujemy umysł w tak wiele różnych sposobów zadowalania zmysłów, i wskutek tego nie możemy osiągnąć zadowolenia umysłu. Najlepszą radą na to jest zajęcie umysłu literaturą wedyjską, która pełna jest satysfakcjonujących opowieści, chociażby takich, jak te zawarte w Purāṇach i Mahābhāracie. Można skorzystać z tej wiedzy i oczyścić się. Umysł powinien być wolny od fałszu i powinien myśleć o dobrobycie innych. Cisza oznacza bezustanne myślenie o samorealizacji. Osoba świadoma Kṛṣṇy jest w tym znaczeniu w doskonały sposób cicha. Kontrola umysłu znaczy powstrzymywanie umysłu od radości zmysłowych. Należy być prostolinijnym i uczciwym w swoim zachowaniu i w ten sposób oczyścić swoje życie. Wszystkie te cechy razem składają się na prostotę czynności umysłowych.