TEKST 31
ye me matam idaṁ nityam
anutiṣṭhanti mānavāḥ
śraddhāvanto ’nasūyanto
mucyante te ’pi karmabhiḥ
ye – ci, którzy; me – Moje; matam – nakazy; idam – te; nityam – jako wieczna funkcja; anutiṣṭhanti – wypełniają systematycznie; mānavāḥ – rodzaj ludzki; śraddhā-vantaḥ – z wiarą i oddaniem; anasūyantaḥ – bez zazdrości; mucyante – uwalniają się; te – wszyscy oni; api – nawet; karmabhiḥ – z niewoli prawa działania dla korzyści.
Kto pełni swój obowiązek zgodnie z Moimi nakazami i kto wiernie przestrzega tych nauk, będąc wolnym od zazdrości, ten uwalnia się od uwikłań będących skutkiem działania dla zysku.
ZNACZENIE: Nauka Najwyższej Osoby Boga, Kṛṣṇy, jest esencją całej mądrości wedyjskiej i dlatego jest bez wyjątku wiecznie prawdziwa. Tak jak wieczne są Vedy, tak również wieczna jest ta prawda o świadomości Kṛṣṇy. Należy mieć mocną wiarę w tę naukę, będąc jednocześnie wolnym od zazdrości o Pana. Jest jednak wielu filozofów piszących komentarze do Bhagavad-gīty, którzy nie mają wiary w Kṛṣṇę. Takie osoby nigdy nie zostaną wyzwolone z niewoli działań dla zysku. Natomast zwykły człowiek, posiadający mocną wiarę w wieczne nakazy Pana, nawet jeśli nie jest w stanie wypełniać takich nakazów, uwalnia się z niewoli prawa karmy. Ktoś na początkowym etapie świadomości Kṛṣṇy może nie wypełniać nakazów Pana w pełni, ale ponieważ nie czuje się urażony zasadą posłuszeństwa wobec takich nakazów i szczerze stara się, bez względu na niepowodzenia i trudne okresy, z pewnością osiągnie stan czystej świadomości Kṛṣṇy.