TEKST 40
ajñaś cāśraddadhānaś ca
saṁśayātmā vinaśyati
nāyaṁ loko ’sti na paro
na sukhaṁ saṁśayātmanaḥ
ajñaḥ – głupiec nie posiadający wiedzy pism wzorcowych; ca – i; aśraddadhānaḥ – bez wiary w pisma objawione; ca – również; saṁśaya – wątpliwości; ātmā – osoba; vinaśyati – upada podobnie; na – nigdy; ayam – w tym; lokaḥ – świat; asti – jest; na – ani nie; paraḥ – w następnym życiu; na – nie; sukham – szczęście; saṁśaya – pełen wątpliwości; ātmanaḥ – osoby.
Kto jednak nie posiada wiedzy ani wiary, kto wątpi w pisma objawione, ten nie osiągnie boskiej świadomości; osoba taka upada. Dla wątpiącej duszy nie ma szczęścia ani w tym świecie, ani w następnym.
ZNACZENIE:
Spośród wielu standardowych i autorytatywnych pism objawionych, najlepszym jest Bhagavad-gītā. Ludzie, którzy w swym postępowaniu niemalże podobni są do zwierząt, nie posiadają wiary w standardowe pisma objawione ani też nie mają wiedzy o nich. A niektórzy, chociaż nawet posiadają wiedzę o takich pismach i mogą cytować z nich ustępy, to nie mają właściwej wiary w ich słowa. Są też inni, którzy wierząc w pisma święte, takie jak Bhagavad-gītā, nie wierzą jednak w Najwyższą Osobę Boga, Śrī Kṛṣṇę, i nie oddają Mu czci. Takie osoby nie mogą wytrwać w świadomości Kṛṣṇy i upadają. Te spośród wszystkich wymienionych wyżej osób, które nie mają żadnej wiary i zawsze wątpią, nie czynią w ogóle postępu. Ludzie pozbawieni wiary w Boga i Jego objawione słowo nie znajdują niczego dobrego ani w tym świecie, ani w następnym. Dla takich osób nie ma żadnego szczęścia. Dlatego należy z wiarą przestrzegać zasad pism objawionych i w ten sposób wznieść się do platformy wiedzy. Bowiem tylko taka wiedza może pomóc w osiągnięciu transcendentalnej platformy duchowego rozumienia. Innymi słowy, osoby wątpiące nie zajmują żadnej pozycji na ścieżce wyzwolenia duchowego. Aby osiągnąć sukces, należy brać przykład z wielkich ācāryów pochodzących z sukcesji uczniów.