TEKST 45
prayatnād yatamānas tu
yogī saṁśuddha-kilbiṣaḥ
aneka-janma-saṁsiddhas
tato yāti parāṁ gatim
prayatnāt – przez ścisłą praktykę; yatamānaḥ – dążąc; tu – i; yogī – taki transcendentalista; saṁśuddha – oczyszczony; kilbiṣaḥ – którego wszelkie rodzaje grzechów; aneka – po wielu, wielu; janma – narodzinach; saṁsiddhaḥ – osiągnąwszy doskonałość; tataḥ – następnie; yāti – osiąga; parām – najwyższe; gatim – przeznaczenie.
Jeśli taki yogin uwolniwszy się od wszelkich nieczystości, robi szczery wysiłek, aby uczynić dalszy postęp, wtedy ostatecznie – osiągnąwszy doskonałość (po wielu, wielu narodzinach, w których oddaje się praktyce) – osiąga najwyższy cel.
ZNACZENIE:
Osoba urodzona w rodzinie szczególnie prawych ludzi, rodzinie arystokratycznej czy świętej, staje się świadoma swoich korzystnych warunków do praktykowania yogi. Dlatego z determinacją zabiera się do niedokończonego zadania, i tym sposobem całkowicie oczyszcza się z wszelkich materialnych zanieczyszczeń. Kiedy ostatecznie uwolni się od tych wszelkich nieczystości, osiąga najwyższą doskonałość – świadomość Kṛṣṇy. Świadomość Kṛṣṇy jest doskonałym stanem wolności od wszelkich nieczystości. Potwierdza to Bhagavad-gītā (7.28):
yeṣāṁ tv anta-gataṁ pāpaṁ
janānāṁ puṇya-karmaṇām
te dvandva-moha-nirmuktā
bhajante māṁ dṛḍha-vratāḥ
„Kiedy ktoś po wielu, wielu narodzinach, w których spełniał pobożne czyny, uwalnia się całkowicie od wszelkich nieczystości i złudnych dualizmów, angażuje się on wtedy w transcendentalną służbę dla Pana”.