TEKST 25
nāhaṁ prakāśaḥ sarvasya
yoga-māyā-samāvṛtaḥ
mūḍho ’yaṁ nābhijānāti
loko mām ajam avyayam
na – ani nie; aham – Ja; prakāśaḥ – przejawiam się; sarvasya – każdemu; yoga-māyā – przez wewnętrzną moc; samāvṛtaḥ – przykryty; mūḍhaḥ – głupcy; ayam – ci; na – nie; abhijānāti – mogą zrozumieć; lokaḥ – osoby; mām – Mnie; ajam – nienarodzony; avyayam – niewyczerpany.
Nigdy nie objawiam się głupcom i nieinteligentnym. Dla nich przykryty jestem Moją wewnętrzną mocą i dlatego nie wiedzą, iż jestem nienarodzony i nieomylny.
ZNACZENIE:
Można argumentować, że skoro Kṛṣṇa obecny był na tej ziemi i był widziany dla każdego, to dlaczego nie objawia się każdemu teraz? W rzeczywistości nie ukazywał się On każdemu. Kiedy Kṛṣṇa obecny był na tej planecie, było zaledwie paru takich, którzy wiedzieli, iż jest On Najwyższą Osobą Boga. Kiedy na zgromadzeniu Kauravów Śiśupāla nie chciał zgodzić się, aby Kṛṣṇę wybrano prezydentem zgromadzenia, Bhīṣma opowiedział się po stronie Kṛṣṇy, oświadczając, iż jest On Najwyższym Bogiem. Jedynie Pāṇḍavowie, poza paru innymi wiedzieli, że jest On Najwyższym; nie każdy był tego świadom. Nie dał się On poznać niewielbicielom i zwykłym ludziom. Dlatego w Bhagavad-gīcie Kṛṣṇa mówi, że za wyjątkiem Jego czystych wielbicieli, wszyscy ludzie uważają Go za podobnego samym sobie. Tylko Swoim wielbicielom objawił się On jako źródło wszelkich przyjemności. Natomiast dla innych, dla nieinteligentnych wielbicieli, pozostał On pod przykryciem Swojej wewnętrznej mocy.
Z modlitw Kuntī w Śrīmad-Bhāgavatam (1.8.19) dowiadujemy się, że Pan pozostaje pod zasłoną yoga-māyi i wskutek tego zwykli ludzie nie mogą Go poznać. O tej zasłonie yoga-māyi mówi również Īśopaniṣad (mantra 15), gdzie wielbiciel modli się:
hiraṇmayena pātreṇa
satyasyāpihitaṁ mukham
tat tvaṁ pūṣann apāvṛṇu
satya-dharmāya dṛṣṭaye
„O mój Panie, Ty utrzymujesz i chronisz cały wszechświat, a służba oddania dla Ciebie jest najwyższą zasadą religijną. Dlatego proszę Cię, abyś również chronił mnie. Twoja transcendentalna forma przykryta jest przez yoga-māyę, zaś brahma-jyoti jest zasłoną Twojej wewnętrznej mocy. Bądź tak dobry i usuń tę promienną światłość, która przeszkadza mi w oglądaniu Twojej sac-cid-ānanda-vigraha, wiecznej, pełnej szczęścia i wiedzy formy”. Najwyższa Osoba Boga w Jego transcendentalnej, pełnej szczęścia i wiedzy formie przykryty jest wewnętrzną mocą brahma-jyoti, i z tego powodu mniej inteligentni impersonaliści nie mogą dostrzec Najwyższego.
Również w Śrīmad-Bhāgavatam (10.14.7) znajduje się modlitwa Brahmy: „O Najwyższa Osobo Boga, o Najwyższa Duszo, panie wszelkich tajemnic, któż może ocenić Twoją moc i rozrywki w tym świecie? Zawsze rozszerzasz Swoją wewnętrzną moc i dlatego też nikt nie może Ciebie poznać. Naukowcy mogą zbadać budowę atomową tego materialnego świata, a nawet planet, jednak nie są w stanie ocenić Twoich energii i mocy, mimo iż Ty jawisz się przed nimi”. Najwyższa Osoba Boga, Pan Kṛṣṇa jest nie tylko nienarodzony, ale jest też avyaya, niewyczerpany. Jego wieczna forma jest szczęściem i wiedzą, a Jego niezliczone energie są niewyczerpane.