No edit permissions for Português

VERSO 14

mano buddhir ahaṅkāraś
cittam ity antar-ātmakam
caturdhā lakṣyate bhedo
vṛttyā lakṣaṇa-rūpayā

manaḥ — a mente; buddhiḥ — inteligência; ahakāraḥ — ego; cittam — consciência; iti — assim; antaḥ-ātmakam — os sentidos sutis internos; catuḥ-dhā — tendo quatro aspectos; lakṣyate — é observada; bhedaḥ — a distinção; vttyā — por suas funções; lakṣaa-rūpayā — representando diferentes características.

Os sentidos sutis internos são experimentados como tendo quatro aspectos, sob a forma de mente, inteligência, ego e consciência contaminada. As distinções entre eles só podem ser feitas devido a suas diferentes funções, uma vez que representam diferentes características.

SIGNIFICADO—Os quatro sentidos internos, ou sentidos sutis, aqui descritos são definidos segundo suas diferentes características. Quando a consciência pura é poluída pela contaminação material e quando a identificação com o corpo se torna proeminente, afirma-se que a pessoa está situada sob o falso ego. A consciência é a função da alma, e por isso, por trás da consciência, está a alma. A consciência poluída pela contaminação material chama-se ahaṅkāra.

« Previous Next »