TEKST 46
kirīṭinaṁ gadinaṁ cakra-hastam
icchāmi tvāṁ draṣṭum ahaṁ tathaiva
tenaiva rūpeṇa catur-bhujena
sahasra-bāho bhava viśva-mūrte
kirīṭinam – w koronie; gadinam – z buławą; cakra-hastam – z dyskiem w ręku; icchāmi – pragnę; tvām – Ciebie; draṣṭum – ujrzeć; aham – ja; tathā eva – w tej pozycji; tena eva – w tej; rūpeṇa – postaci; catuḥ-bhujena – czterorękiej; sahasra-bāho – O tysiącręki; bhava – stań się; viśva-mūrte – O postaci kosmiczna.
O kosmiczna formo, o Panie o tysiącach rąk, chcę ujrzeć Twoją czteroramienną postać z ukoronowaną głową, buławą, tarczą, muszlą i kwiatem lotosu w Twoich dłoniach. Pragnę zobaczyć Cię w tej postaci.
ZNACZENIE:
Brahma-saṁhitā (5.39) oznajmia, rāmādi-mūrtiṣu kalā-niyamena tiṣṭhan: Pan posiada setki i tysiące wiecznych form, z których głównymi są takie, jak: Rāma, Nṛsiṁha, Nārāyaṇa itd. Ilość tych form jest niezliczona. Ale Arjuna wiedział, że Najwyższą Osobą Boga jest Kṛṣṇa, który czasowo tylko przyjmuje formę kosmiczną. Teraz pragnie ujrzeć postać Nārāyaṇa, duchową formę Pana. Werset ten jest bez wątpienia potwierdzeniem zdania ze Śrīmad-Bhāgavatam, stwierdzającego, że Kṛṣṇa jest oryginalną Osobą Boga, a wszystkie inne formy wywodzą się od Niego. Nie jest On różny od Swoich kompletnych ekspansji i jest On Bogiem w każdej ze Swoich niezliczonych form. A w każdej z tych form jest On świeżą młodością. Jest to nieodłączna cecha Najwyższej Osoby Boga. Ten, kto poznaje Kṛṣṇę, od razu uwalnia się od wszelkich zanieczyszczeń tego materialnego świata.