TEKST 11
athaitad apy aśakto ’si
kartuṁ mad-yogam āśritaḥ
sarva-karma-phala-tyāgaṁ
tataḥ kuru yatātmavān
atha – nawet chociaż; etat – to; api – również; aśaktaḥ – niezdolny; asi – jesteś; kartum – pełnić; mat – dla Mnie; yogam – w służbie oddania; āśritaḥ – przyjmując schronienie; sarva-karma – wszystkich czynów; phala – rezultatów; tyāgam – wyrzecznie się; tataḥ – zatem; kuru – czyń; yata-ātma-vān – w sobie usytuowany.
Jeśli jednakże nie jesteś w stanie pracować w takiej świadomości o Mnie, wtedy spróbuj działać wyrzekając się wszystkich owoców swojej pracy i tym sposobem spróbuj umocnić się w sobie.
ZNACZENIE:
Może się tak zdarzyć, że ktoś nie może sympatyzować z działalnością w świadomości Kṛṣṇy ze względów społecznych, rodzinnych czy religijnych, czy też z powodu jakichś innych przeszkód. Na przykład, jeśli ktoś bezpośrednio angażuje się w czynności świadomości Kṛṣṇy, może spotkać się ze sprzeciwami członków rodziny, czy z wieloma innymi kłopotami. Ci, którzy mają takie problemy, otrzymują radę, aby nagromadzone owoce swojej pracy przeznaczyli na jakiś dobry cel. Taki sposób postępowania polecają Vedy. Znajduje się tam wiele opisów ofiar i specjalnych funkcji dotyczących dnia pełni księżyca, czyli szczególnych działań, na które można poświęcić rezultaty swoich wcześniejszych prac. W ten sposób stopniowo można wznieść się do poziomu wiedzy. Wiadomo również, że jeśli osoba nie będąca nawet zainteresowaną świadomością Kṛṣṇy wspomaga jakiś szpital czy inną instytucję społeczną, to wyrzeka się w ten sposób ciężko zapracowanych owoców swojego działania. Taki sposób postępowania jest również polecony tutaj, ponieważ przez praktykowanie wyrzekania się owoców swojej pracy, osoba taka z pewnością stopniowo oczyści swój umysł. A jeśli umysł jest oczyszczony, to jest on w stanie zrozumieć świadomość Kṛṣṇy. Oczywiście świadomość Kṛṣṇy nie jest zależna od żadnych innych doświadczeń, gdyż sama taka świadomość jest w stanie oczyścić umysł, ale jeśli są jakieś przeszkody w praktykowaniu jej, wtedy można po prostu wyrzekać się owoców swojego działania. W takiej sytuacji można pełnić służbę społeczną, środowiskową, narodową, można poświęcić się dla kraju itp., tak aż pewnego dnia osoba taka będzie mogła dojść do etapu czystej służby oddania dla Najwyższego Pana. Bhagavad-gītā (18.46) oznajmia, yataḥ pravṛttir bhūtānām: jeśli ktoś decyduje poświęcić się dla wyższego celu, to nawet jeśli nie wie, że najwyższym celem jest Kṛṣṇa, stopniowo, poprzez proces ofiary, dojdzie do takiego zrozumienia.