TEKST 2
śrī-bhagavān uvāca
mayy āveśya mano ye māṁ
nitya-yuktā upāsate
śraddhayā parayopetās
te me yukta-tamā matāḥ
śrī-bhagavān uvāca – Najwyższa Osoba Boga rzekł; mayi – na Mnie; āveśya – skupiając; manaḥ – umysł; ye – ten, kto; mām – Mnie; nitya – zawsze; yuktāḥ – zaangażowany; upāsate – wielbi; śraddhayā – z wiarą; parayā – transcendentalna; upetāḥ – wyposażony; te – oni; me – przeze Mnie; yukta-tamāḥ – najbardziej doskonały w yodze; matāḥ – są uważani.
Najwyższa Osoba Boga rzekł: Kto wielbi Mnie zawsze z wielką i transcendentalną wiarą, którego umysł skupiony jest na Mojej osobowej formie, tego uważam za najbardziej doskonałego.
ZNACZENIE:
W odpowiedzi na pytanie Arjuny, Kṛṣṇa wyraźnie mówi, że kto koncentruje się na Jego osobowej formie i kto wielbi Go z wiarą i oddaniem, ten ma być uważany za najbardziej doskonałego w yodze. Jeśli ktoś posiada taką świadomość Kṛṣṇy, to żadne czyny nie mogą uchodzić za materialne, albowiem wszystko robi on dla Kṛṣṇy. Czysty wielbiciel jest bezustannie zajęty: czasami intonuje; czasami słucha albo czyta książki o Kṛṣṇie, czasami gotuje prasādam albo idzie na targ, by kupić coś dla Kṛṣṇy; czasami sprząta świątynię albo zmywa naczynia. Cokolwiek robi, poświęca wszystko Kṛṣṇie, nie dopuszczając do tego, by nawet pojedyncza chwila minęła, w której nie zrobiłby czegoś dla Kṛṣṇy. Takie działanie jest działaniem w pełnym samādhi.