TEKST 17
sattvāt sañjāyate jñānaṁ
rajaso lobha eva ca
pramāda-mohau tamaso
bhavato ’jñānam eva ca
sattvāt – z siły dobroci; sañjāyate – rozwija się; jñānam – wiedza; rajasaḥ – z siły pasji; lobhaḥ – chciwość; eva – na pewno; ca – również; pramāda – szaleństwo; mohau – złudzenie; tamasaḥ – z siły ignorancji; bhavataḥ – rozwijają się; ajñānam – głupota; eva – na pewno; ca – również.
Z siły dobroci rozwija się prawdziwa wiedza, siła pasji rozwija chciwość. Siła ignorancji natomiast prowadzi do głupoty, szaleństwa i ułudy.
ZNACZENIE:
Ponieważ współczesna cywilizacja nie jest korzystna dla żywych istot, polecana jest świadomość Kṛṣṇy. Poprzez świadomość Kṛṣṇy społeczeństwo rozwinie siłę dobroci. Kiedy rozwinięta zostanie siła dobroci, ludzie będą w stanie widzieć rzeczy takimi, jakimi one są naprawdę. Ludzie w sile ignorancji podobni są do zwierząt i nie mogą widzieć wyraźnie. Będąc pod wpływem tej siły nie wiedzą, że przez zabicie jednego zwierzęcia ryzykują tym, iż w przyszłym życiu sami mogą zostać zabici przez to samo zwierzę. Ponieważ nie mają pojęcia o prawdziwej wiedzy, są nieodpowiedzialni. Aby położyć kres tej nieodpowiedzialnośći, konieczne jest wykształcenie rozwijające w ludziach siłę dobroci. Kiedy zostaną prawdziwie wykształceni w sile dobroci, staną się ludźmi poważnie myślącymi i będą posiadali pełną wiedzę o rzeczywistości. Wtedy dopiero będą mogli żyć szczęśliwie i pomyślnie. Nawet jeśli tego szczęścia i pomyślności nie osiągnie większość ludzi, to jeśli pewien procent społeczeństwa rozwinie świadomość Kṛṣṇy i będzie usytuowany w sile dobroci, wtedy możliwy będzie pokój i pomyślność na całym świecie. Jeśli natomiast cały świat pozostanie pod wpływem pasji i gnorancji, nie będzie pokoju, ani pomyślności. Pod wpływem siły pasji ludzie stają się bardzo chciwi, a ich żądza uciech zmysłowych nie zna granic. Można się przekonać, że jeśli nawet ktoś ma dosyć pieniędzy i odpowiednie warunki dla zadowalania zmysłów, nie posiada on ani szczęścia, ani spokoju umysłu. Nie jest to możliwe, ponieważ usytuowany jest w sile pasji. Jeśli ktoś w ogóle pragnie szczęścia, to nie w pieniądzach go znajdzie. Musi wznieść się do poziomu siły dobroci, przez praktykowanie świadomości Kṛṣṇy. Kto znajduje się pod wpływem siły pasji, to nie tylko nie jest szczęśliwy w swoim umyśle, ale również jego zajęcia i zawód są kłopotliwe. Musi on obmyślać wiele planów, aby zdobyć dosyć pieniędzy do utrzymania swego status quo. Wszystko to zaś jest żałosne. Natomiast siła ignorancji doprowadza ludzi do szaleństwa. Przygnębieni swoimi warunkami, szukają schronienia w środkach toksycznych i w ten sposób jeszcze bardziej toną w ignorancji. Przyszłość, która ich czeka, jest bardzo mroczna.