TEKST 36
sukhaṁ tv idānīṁ tri-vidhaṁ
śṛṇu me bharatarṣabha
abhyāsād ramate yatra
duḥkhāntaṁ ca nigacchati
sukham – szczęście; tu – ale; idānīm – teraz; tri-vidham – trzech rodzajów; śṛṇu – posłuchaj; me – ode Mnie; bharata-ṛṣabha – O najlepszy spośród Bhāratów; abhyāsāt – przez praktykę; ramate – cieszy się; yatra – gdzie; duḥkha – nieszczęścia; antam – koniec; ca – również; nigacchati – osiąga.
O najlepszy spośród Bhāratów, teraz posłuchaj, proszę, o trzech rodzajach szczęścia, którymi cieszy się uwarunkowana dusza, i poprzez które może ona czasami położyć kres wszelkim nieszczęściom.
ZNACZENIE:
Uwarunkowana dusza ciągle usiłuje znaleźć szczęście w życiu materialnym. W ten sposób żuje ona przeżute. Ale czasami, w czasie przeżuwania takich radości materialnych, zostaje ona – dzięki obcowaniu z wielką duszą – uwolniona z niewoli materialnej. Innymi słowy, uwarunkowana dusza zawsze jest zaangażowana w jakiś rodzaj zadowalania zmysłów, ale kiedy, dzięki obcowaniu z odpowiednimi osobami, zrozumie, że jest to jedynie ciągłe powtarzanie tej samej rzeczy, kiedy rozbudzona zostanie jej prawdziwa świadomość Kṛṣṇy, zostaje czasami wyzwolona od takiego powtarzającego się (tak zwanego) szczęścia.