TEKST 39
yad agre cānubandhe ca
sukhaṁ mohanam ātmanaḥ
nidrālasya-pramādotthaṁ
tat tāmasam udāhṛtam
yat – to, które; agre – na początku; ca – również; anubandhe – w końcu; ca – również; sukham – szczęście; mohanam – złudne; ātmanaḥ – duszy; nidrā – spanie; ālasya – lenistwo; pramāda – i złudzenie; uttham – zrodzone z; tat – to; tāmasam – w sile ignorancji; udāhṛtam – jest nazywane.
A to szczęście, które jest na samorealizację ślepe, które jest złudzeniem od początku do końca, i które powstaje ze snu, lenistwa i złudzenia – jest szczęściem w sile ignorancji.
ZNACZENIE:
Ten, kto znajduje przyjemność w lenistwie i spaniu, jak również ten, kto nie ma pojęcia o tym, co wypada a co nie wypada, jest z pewnością w sile ignorancji. Dla osoby w sile ignorancji wszystko jest złudzeniem. Nie ma tu szczęścia ani na początku ani na końcu. Osoba w sile pasji może odczuwać na początku pewien rodzaj krótkotrwałego szczęścia, które w końcu kończy się nieszczęściem, ale dla osoby w sile ignorancji istnieje tylko nieszczęście, od początku do końca.