TEKST 77
tac ca saṁsmṛtya saṁsmṛtya
rūpam aty-adbhutaṁ hareḥ
vismayo me mahān rājan
hṛṣyāmi ca punaḥ punaḥ
tat – to; ca – również; saṁsmṛtya – pamiętając; saṁsmṛtya – pamiętając; rūpam – postać; ati – wielce; adbhutam – piękny; hareḥ – Pana Kṛṣṇy; vismayaḥ – podziw; me – mój; mahān – wielki; rājan – O Królu; hṛṣyāmi – raduję się; ca – również; punaḥ punaḥ – ciągle od nowa.
O Królu, każde wspomnienie tej tak cudownej postaci Pana Kṛṣṇy wprawia mnie w coraz większe zdumienie. A radość moja nie może zaznać końca.
ZNACZENIE:
Z wersetu tego wynika, że dzięki łasce Vyāsy, Sañjaya mógł również zobaczyć kosmiczną formę Kṛṣṇy ukazaną Arjunie. Zostało oczywiście powiedziane, że Pan Kṛṣṇa nigdy przedtem nie przedstawił tej formy nikomu. Została ona objawiona tylko Arjunie, ale w tym czasie mogli ją również zobaczyć niektórzy wielcy wielbiciele Pana, i Vyāsa był jednym z nich. Jest on jednym z wielkich wielbicieli Pana i uważany jest za potężną inkarnację Kṛṣṇy. Wszystko co Vyāsa zobaczył, objawił swojemu uczniowi Sañjayi, który zapamiętał tę wspaniałą postać Kṛṣṇy i samo jej wspomnienie napełniało go ciągle nową, wzbierającą radością.