TEKST 28
tattva-vit tu mahā-bāho
guṇa-karma-vibhāgayoḥ
guṇā guṇeṣu vartanta
iti matvā na sajjate
tattva-vit – znawca Prawdy Absolutnej; tu – ale; mahā-bāho – O potężnie uzbrojony; guṇa-karma – prac pod materialnym wpływem; vibhāgayoḥ – różnice; guṇāḥ – zmysły; guṇeṣu – w zadowalanie zmysłów; vartante – są zaangażowane; iti – w ten sposób; matvā – myśląc; na – nigdy; sajjate – przywiązuje się.
Kto posiadł wiedzę o Prawdzie Absolutnej, o potężny, tego nie absorbują już zmysły i nie angażuje się już w zadowalanie zmysłów, znając dobrze różnicę pomiędzy pracą w oddaniu a pracą dla zysku.
ZNACZENIE:
Znawca Prawdy Absolutnej przekonany jest o swojej niefortunnej pozycji w związkach materialnych. Wie, iż jest integralną cząstką Najwyższej Osoby Boga – Kṛṣṇy, i że jego miejscem nie jest ten świat materialny. Będąc świadomym tego, iż jest integralną cząstką Najwyższego – który jest wiecznym szczęściem i wiedzą – zna on swoją prawdziwą tożsamość i zdaje sobie sprawę z tego, że w jakiś sposób został uwikłany w materialną koncepcję życia. Jego przeznaczeniem w czystym stanie egzystencji jest włączenie swoich czynności w służbę oddania dla Najwyższej Osoby Boga, Kṛṣṇy. Dlatego angażuje się on w pracę w świadomości Kṛṣṇy i w naturalny sposób traci pociąg do materialnych czynności zmysłowych, które wszystkie są przypadkowe i tymczasowe. Wie on, że materialne warunki jego życia są pod najwyższą kontrolą Pana, dlatego nie jest niepokojony przez żaden rodzaj materialnych przeciwności, które wręcz uważa za łaskę Pana. Kto zna Prawdę Absolutną w jej trzech różnych aspektach – mianowicie Brahmana, Paramātmę i Najwyższą Osobę Boga – ten według Śrīmad-Bhāgavatam, nazywany jest tattva-vit, jako że zna on również swoją rzeczywistą pozycję w związku z Najwyższym.