TEKST 3
ārurukṣor muner yogaṁ
karma kāraṇam ucyate
yogārūḍhasya tasyaiva
śamaḥ kāraṇam ucyate
ārurukṣoḥ – tego, kto rozpoczął praktykę yogi; muneḥ – mędrca; yogam – ośmiostopniowy system yogi; karma – praca; kāraṇam – środki; ucyate – mówi się, że jest; yoga – ośmiostopniowa yoga; ārūḍhasya – ten, kto osiągnął; tasya – jego; eva – z pewnością; śamaḥ – porzucenie wszelkiej działalności materialnej; kāraṇam – środki; ucyate – mówi się, że jest.
Dla tego, kto jest neofitą w ośmiostopniowym systemie yogi, praca jest uważana za środek; a dla tego, kto już jest zaawansowany w yodze, środkiem jest porzucenie wszelkich czynności materialnych.
ZNACZENIE:
Yogą nazywany jest proces połączenia się z Najwyższym, który można porównać do drabiny prowadzącej do szczytu realizacji duchowej. Drabina ta zaczyna się od najniższego etapu życia materialnego żywej istoty i wznosi się do doskonałej samorealizacji w czystym życiu duchowym. Poszczególne części tej drabiny znane są pod różnymi nazwami, odpowiadającymi różnym jej wysokościom. Cała drabina nazywana jest yogą i można podzielić ją na trzy części, mianowicie jñāna-yogę, dhyāna-yogę i bhakti-yogę. Jej początek nazywany jest etapem yogārurukṣu, a najwyższy szczebel nazywa się yogārūḍha.
Jeśli chodzi o system yogi ośmiostopniowej, to początkowe próby wejścia w medytację poprzez przestrzeganie regulujących zasad i praktykę rozmaitych siedzących póz (które są mniej lub bardziej ćwiczeniami cielesnymi) uważane są za materialne działania dla osiągnięcia rezultatów. Wszystkie takie czynności prowadzą do osiągnięcia doskonałej równowagi umysłowej, umożliwiającej kontrolę zmysłów. Gdy ktoś osiąga doskonałość w praktyce medytacyjnej, wstrzymuje się wtedy od wszelkich niepożądanych czynności umysłowych.
Osoba świadoma Kṛṣṇy, jednakże już od samego początku usytuowana jest na platformie medytacji, gdyż zawsze myśli ona o Kṛṣṇie. I ponieważ jest bezustannie zaangażowana w służbę dla Pana, należy uważać, że porzuciła ona wszelkie czynności materialne.