TEKST 4
yadā hi nendriyārtheṣu
na karmasv anuṣajjate
sarva-saṅkalpa-sannyāsī
yogārūḍhas tadocyate
yadā – kiedy; hi – z pewnością; na – nie; indriya-artheṣu – w zadowalaniu zmysłów; na – nigdy; karmasu – w czynności materialne (dla osiągnięcia korzyści); anuṣajjate – niepotrzebnie angażuje się; sarva-saṅkalpa – wszystkich materialnych pragnień; sannyāsī – wyrzeczony; yoga-ārūḍhaḥ – zaawansowany w yodze; tadā – w tym czasie; ucyate – uważany jest.
Mówi się o osobie, że osiągnęła yogę – gdy wyrzekłszy się wszelkich pragnień materialnych, nigdy już nie czyni ona nic dla zadowolenia własnych zmysłów ani nie angażuje się w czynności dla rezultatów.
ZNACZENIE:
Ten, kto całkowicie zaangażowany jest w transcendentalną służbę miłości dla Pana, jest zadowolony w sobie samym, a zatem nie poszukuje już uciech zmysłowych ani nie angażuje się w pracę dla korzyści. Ten natomiast, kto nie służy Panu, musi zadowalać zmysły, gdyż nie można żyć bez żadnego zajęcia. Nie będąc świadomym Kṛṣṇy, poszukuje on jakichś egoistycznych zajęć, czy to w pospolitym, czy też w szerszym tego słowa znaczeniu. Natomiast osoba świadoma Kṛṣṇy może robić wszystko dla zadowolenia Pana i w ten sposób może być całkowicie wolną od zadowalania zmysłów. Ten, kto nie ma takiej świadomości, musi pozbywać się pragnień materialnych w sposób mechaniczny, zanim wzniesie się do szczytowego stopnia drabiny yogi.