TEKST 14
sarvam etad ṛtaṁ manye
yan māṁ vadasi keśava
na hi te bhagavan vyaktiṁ
vidur devā na dānavāḥ
sarvam – wszystko; etat – to; ṛtam – prawda; manye – przyjmuję; yat – które; mām – mnie; vadasi – Ty przekazujesz; keśava – O Kṛṣṇo; na – nigdy; hi – z pewnością; te – Twoje; bhagavan – O Osobo Boga; vyaktim – objawienie; viduḥ – mogą wiedzieć; devāḥ – półbogowie; na – ani; dānavāḥ – demony.
O Kṛṣṇo, całkowicie przyjmuję za prawdę wszystko to, co usłyszałem od Ciebie. Ani półbogowie, ani demony, o Panie, nie znają Twojej osoby.
ZNACZENIE:
Arjuna zapewnia tutaj, że niewierzące, demoniczne z natury osoby nie mogą poznać Kṛṣṇy. Nie znają Go nawet półbogowie, a cóż dopiero mówić o tzw. naukowcach tego współczesnego świata? Dzięki łasce Najwyższego Pana Arjuna zrozumiał, że Najwyższą Prawdą jest Kṛṣṇa, i że jest On doskonały. Dlatego należy pójść w ślady Arjuny. Został on upełnomocniony dzięki temu, że przyjął przekaz Bhagavad-gīty. Jak wiemy z Rozdziału Czwartego, system paramparā (sukcesji uczniów) dla zrozumienia nauk Bhagavad-gīty został przerwany i dlatego Kṛṣṇa, poprzez Arjunę (którego uważał za Swojego bliskiego przyjaciela i wielkiego wielbiciela), odnowił sukcesję uczniów. Dlatego, jak zostało to przedstawione w naszym Wprowadzeniu do Gītopaniṣad, Bhagavad-gītę należy poznawać w systemie paramparā. Kiedy system paramparā został przerwany, Arjuna został wybrany tym, który miał go odnowić. Przyjęcie przez Arjunę wszystkiego, co Kṛṣṇa powiedział, powinno być gorliwie naśladowane. Albowiem tylko wtedy będziemy mogli zrozumieć istotę Bhagavad-gīty i tylko wtedy będziemy mogli zrozumieć, że Kṛṣṇa jest Najwyższą Osobą Boga.