TEKST 18
udārāḥ sarva evaite
jñānī tv ātmaiva me matam
āsthitaḥ sa hi yuktātmā
mām evānuttamāṁ gatim
udārāḥ – wspaniałomyślny; sarve – wszystkie; eva – z pewnością; ete – te; jñānī – ten, kto posiada wiedzę; tu – ale; ātmā eva – tak jak Ja; me – Moje; matam – zdanie; āsthitaḥ – usytuowany; saḥ – on; hi – z pewnością; yukta-ātmā – zaangażowany w służbę oddania; mām – we Mnie; eva – z pewnością; anuttamām – najwyższe; gatim – przeznaczenie.
Wszyscy wielbiciele są niewątpliwie wielkimi duszami, lecz tego, kto posiadł wiedzę o Mnie, uważam za tak dobrego, jak Swoją własną Osobę. Pełniąc dla Mnie transcendentalną służbę, bez wątpienia osiągnie Mnie – najwyższy i najdoskonalszy cel.
ZNACZENIE:
Nie znaczy to, że inni wielbiciele, którzy nie posiadają tak kompletnej wiedzy, nie są drodzy Panu. Mówi On, że wszyscy oni są wielcy, ponieważ bez względu na to, w jakim celu ktoś przychodzi do Pana, jest on nazywany mahātmą, czyli wielką duszą. Pan przyjmuje wielbicieli, którzy pragną czerpać korzyści z pełnienia służby oddania, ponieważ jest to pewna wymiana uczuć. Powodowani uczuciem, proszą oni Pana o jakieś korzyści materialne, a kiedy je otrzymują, są tak usatysfakcjonowani, że również czynią postęp w służbie oddania. Ale szczególnie drogim Panu jest wielbiciel, który posiada pełną wiedzę o Nim, gdyż jego jedynym celem jest służenie Mu z miłością i oddaniem. Taki wielbiciel nie może przeżyć ani sekundy w rozłączeniu z Najwyższym Panem, czy też nie pełniąc służby dla Niego. Podobnie, Najwyższy Pan, zadowolony ze Swego wielbiciela, nie może go opuścić.
W Śrīmad-Bhāgavatam (9.4.68) Pan mówi:
sādhavo hṛdayaṁ mahyaṁ
sādhūnāṁ hṛdayaṁ tv aham
mad-anyat te na jānanti
nāhaṁ tebhyo manāg api
„Wielbiciele zawsze obecni są w Moim sercu i Ja również zawsze jestem obecny w ich sercach. Wielbiciel nie zna niczego poza Mną, a Ja również nie mogę zapomnieć o nim. Czysty wielbiciel zawsze pozostaje w bliskim związku ze Mną. Posiadając pełną wiedzę, nigdy nie traci on kontaktu z duchowością i dlatego jest Mi bardzo drogi”.