TEKST 26
vedāhaṁ samatītāni
vartamānāni cārjuna
bhaviṣyāṇi ca bhūtāni
māṁ tu veda na kaścana
veda – znam; aham – Ja; samatītāni – całkowicie należący do przeszłości; vartamānāni – teraźniejszość; ca – i; arjuna – O Arjuno; bhaviṣyāṇi – przyszłość; ca – i; bhūtāni – wszystkie żywe istoty; mām – Mnie; tu – ale; veda – zna; na – nie; kaścana – nikt.
O Arjuno, jako Najwyższa Osoba Boga wiem o wszystkim, co zdarzyło się w przeszłości, co dzieje się obecnie i znam wszystko to, co dopiero nadejdzie. Znam również wszystkie żywe istoty; nikt natomiast nie zna Mnie.
ZNACZENIE:
Wraźnie wyjaśniona została tutaj kwestia personalizmu i impersonalizmu. Jeśli Kṛṣṇa, postać Najwyższej Osoby Boga, byłby māyą, istotą materialną, jak uważają impersonaliści, wtedy tak jak każda żywa istota, zmieniałby On Swoje ciało i zapominałby o wszystkim, co zdarzyło się w Jego życiu przeszłym. Nikt, kto posiada ciało materialne, nie może pamiętać swojego przeszłego życia. Nie może też przepowiadać swojego życia przyszłego ani nawet zdarzeń mających nastąpić w jego życiu obecnym. Dopóki nie jest się wolnym od materialnych zanieczyszczeń, dopóty nie można znać przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.
Pan Kṛṣṇa wyraźnie mówi, że – w przeciwieństwie do zwykłej ludzkiej istoty – dokładnie zna On wszystko to, co zdarzyło się w przeszłości, to, co dzieje się obecnie, i to, co będzie miało miejsce w przyszłości. Z Rozdziału Czwartego dowiedzieliśmy się, że Pan Kṛṣṇa pamięta jak miliony lat temu udzielał nauki bogu słońca, Vivasvānowi. Kṛṣṇa zna każdą żywą istotę, jako że w sercu każdej z nich usytuowany jest On jako Dusza Najwyższa. Lecz pomimo tego, że obecny jest On w każdej żywej istocie jako Naddusza, i pomimo Jego obecności jako Najwyższa Osoba Boga, mniej inteligentni nie mogą zrealizować Go jako Najwyższej Osoby, nawet jeśli są w stanie zrealizować bezosobowego Brahmana. Transcendentalne ciało Śrī Kṛṣṇy nigdy nie ulega zniszczeniu. Jest On jak słońce, a māyā jest jak chmura. W materialnym świecie możemy oglądać słońce, chmury, różne planety i gwiazdy. Chmury mogą chwilowo zakrywać wszystkie te niebieskie obiekty, ale to przykrycie jest tylko pozorne i wynika z naszego ograniczonego widzenia. Słońce, księżyc i gwiazdy w rzeczywistości nie są przykryte. Podobnie māyā nie może przykryć Najwyższego Pana. Dzięki Swojej wewnętrznej mocy nie manifestuje się On ludziom mniej inteligentnym. Trzeci werset tego rozdziału mówi, że spośród wielu milionów ludzi tylko paru stara się zdobyć doskonałość w tej ludzkiej formie życia, a spośród wielu tysięcy takich doskonałych ludzi zaledwie jeden może zrozumieć, kim jest Pan Kṛṣṇa. Nawet jeśli ktoś osiągnął doskonałość dzięki realizacji bezosobowego Brahmana czy zlokalizowanej Paramātmy, nie może w żaden sposób zrozumieć Najwyższej Osoby Boga, Śrī Kṛṣṇy, nie będąc w świadomości Kṛṣṇy.