TEKST 33
akṣarāṇām a-kāro ’smi
dvandvaḥ sāmāsikasya ca
aham evākṣayaḥ kālo
dhātāhaṁ viśvato-mukhaḥ
akṣarāṇām – wśród liter; a-kāraḥ – pierwsza litera; asmi – Ja jestem; dvandvaḥ – dwoisty; sāmāsikasya – wyrazów złożonych; ca – i; aham – Ja jestem; eva – na pewno; akṣayaḥ – wieczny; kālaḥ – czas; dhātā – stworzyciel; aham – Ja jestem; viśvataḥ-mukhaḥ – Brahmā.
Wśród liter jestem literą A, a wśród wyrazów złożonych – słowem podwójnym. Ja również jestem niewyczerpanym czasem, a pomiędzy stwórcami – Brahmą.
ZNACZENIE:
A-kāra, pierwsza litera w alfabecie sanskryckim, jest początkiem literatury wedyjskiej. Ponieważ bez a-kāra, nie można nic wymówić, jest ona początkiem dźwięku. W sanskrycie jest również wiele słów złożonych, z których słowo podwójne, jak rāma-kṛṣṇa, nazywane jest dvandva. Na przykład słowa rāma i kṛṣṇa mają tę samą formę, i dlatego złożenie tych dwóch wyrazów nazywane jest słowem podwójnym.
Pomiędzy wszystkimi zabójcami, ostatecznym jest czas, gdyż zabija on wszystko. Czas jest reprezentantem Kṛṣṇy, ponieważ w odpowiednim czasie wszystko zostaje unicestwione w wielkim ogniu.
Pomiędzy żywymi istotami, które są stwórcami, głównym jest czterogłowy Brahmā. Dlatego reprezentuje on Najwyższego Pana, Kṛṣṇę.