TEKST 4
tat kṣetraṁ yac ca yādṛk ca
yad-vikāri yataś ca yat
sa ca yo yat-prabhāvaś ca
tat samāsena me śṛṇu
tat – to; kṣetram – pole działania; yat – co; ca – również; yādṛk – jakie jest; ca – również; yat – co mają; vikāri – zmiany; yataḥ – z których; ca – również; yat – co; saḥ – on; ca – również; yaḥ – kto; yat – co mając; prabhāvaḥ – oddziaływanie; ca – również; tat – to; samāsena – pokrótce; me – ode Mnie; śṛṇu – dowiedz się.
Teraz proszę posłuchaj Mojego krótkiego opisu tego pola działania: jego konstytucji, zmian, którym ono podlega, tego, gdzie jest wytwarzane; kim jest jego znawca i jakie jest jego oddziaływanie.
ZNACZENIE:
Pan opisuje pole działania i jego znawcę w ich konstytucjonalnych pozycjach. Należy wiedzieć, w jaki sposób zbudowane jest ciało, z jakich elementów się składa, pod czyją kontrolą działa, jakim zmianom podlega, jaka jest przyczyna i powód tych zmian, jaki jest ostateczny cel indywidualnej duszy i jaka jest jej prawdziwa forma. Należy również wiedzieć, jakie są różnice pomiędzy duszą indywidualną, a Duszą Najwyższą, znać ich różnorodne oddziaływania, ich moce itd. Bhagavad-gītę powinno się poznawać bezpośrednio z opisów danych przez Najwyższą Osobę Boga – a wtedy wszystko będzie jasne. Należy jednak być ostrożnym, by nie uznać Najwyższej Osoby Boga, przebywającego w każdym ciele, za tożsamego z indywidualną duszą, czyli jīvą. Byłoby to podobne zrównaniu wszechmocnego z bezsilnym.