TEKST 67
indriyāṇāṁ hi caratāṁ
yan mano ’nuvidhīyate
tad asya harati prajñāṁ
vāyur nāvam ivāmbhasi
indriyāṇām – zmysłów; hi – z pewnością; caratām – wędrując; yat – z którym; manaḥ – umysł; anuvidhīyate – trwale angażuje się; tat – to; asya – jego; harati – zabiera; prajñām – inteligencję; vāyuḥ – wiatr; nāvam – łodzi; iva – jak; ambhasi – na wodzie.
Tak jak mocny wiatr porywa łódź na wodzie, tak nawet tylko jeden z wędrujących zmysłów, na którym skupi się umysł, może pozbawić człowieka inteligencji.
ZNACZENIE:
Jeśli wszystkie zmysły nie zostaną zaangażowane w służbę dla Pana, to nawet jeden z nich, zaangażowany w zadowalanie zmysłów, może sprowadzić bhaktę ze ścieżki transcendentalnego postępu. Jak to zostało przedstawione na przykładzie Mahārāja Ambarīṣy, wszystkie zmysły muszą zostać zaangażowane w świadomość Kṛṣṇy, gdyż jest to właściwa metoda kontrolowania umysłu.