TEKST 6
maharṣayaḥ sapta pūrve
catvāro manavas tathā
mad-bhāvā mānasā jātā
yeṣāṁ loka imāḥ prajāḥ
mahā-ṛṣayaḥ – wielcy mędrcy; sapta – siedmiu; pūrve – przed; catvāraḥ – czterej; manavaḥ – Manu; tathā – również; mat-bhāvāḥ – zrodzeni ze Mnie; mānasāḥ – z umysłu; jātāḥ – zrodzeni; yeṣām – z nich; loke – w świecie; imāḥ – cała ta; prajāḥ – populacja.
Siedmiu wielkich mędrców i czterech innych przed nimi, jak i wszyscy Manu [przodkowie ludzkości], z Mojego umysłu zostali zrodzeni i oni dali początek wszelkiemu stworzeniu na tych planetach.
ZNACZENIE:
Pan podaje tutaj w skrócie genealogię populacji wszechświata. Brahmā jest pierwszym stworzeniem zrodzonym z energii Najwyższego Pana, który znany jest jako Hiraṇyagarbha. Brahmā dał początek siedmiu wielkim mędrcom, a przed nimi jeszcze czterem innym znanym jako: Sanaka, Sananda, Sanātana i Sanat-kumāra, i czternastu Manu. Ci wielcy mędrcy, w liczbie dwudziestu pięciu, są patriarchami wszystkich żywych istot w całym wszechświecie. Jest niezliczona ilość wszechświatów, a w każdym wszechświecie niezliczona ilość planet, z których każda przepełniona jest różnorodnymi populacjami. Wszystkie te populacje zrodzone zostały z tych dwudziestu pięciu patriarchów. Brahmā przez tysiąc lat (według czasu półbogów) oddawał się pokutom, zanim dzięki łasce Kṛṣṇy, dowiedział się w jaki sposób tworzyć. Wtedy dał początek Sanace, Sanandzie, Sanātanie i Sanat-kumārowi, następnie Rudrze, a następnie siedmiu mędrcom; i w ten sposób wszyscy bramini i kṣatriyowie zrodzili się z energii Najwyższej Osoby Boga. Brahmā znany jest jako Pitāmaha, dziadek, a Kṛṣṇa jako Prapitāmaha, ojciec dziadka. Mówi o tym Jedenasty Rozdział Bhagavad-gīty (11.39).