TEKST 13
tribhir guṇa-mayair bhāvair
ebhiḥ sarvam idaṁ jagat
mohitaṁ nābhijānāti
mām ebhyaḥ param avyayam
tribhiḥ – trzy; guṇa-mayaiḥ – składający się z guṇ; bhāvaiḥ – stan istnienia; ebhiḥ – wszystko to; sarvam – cały; idam – ten; jagat – wszechświat; mohitam – omamiony; na abhijānāti – nie zna; mām – Mnie; ebhyaḥ – ponad tymi; param – Najwyższy; avyayam – niewyczerpany.
Cały świat omamiony trzema siłami natury materialnej: dobrocią, pasją i ignorancją, nie zna Mnie, który – niewyczerpanym będąc – jestem ponad tymi siłami.
ZNACZENIE:
Cały świat jest zauroczony trzema siłami natury materialnej. Ludzie omamieni przez te trzy siły nie mogą zrozumieć, iż Najwyższy Pan, Kṛṣṇa, jest do nich transcendentalny.
Pozostające pod wpływem natury materialnej żywe istoty mają określone typy ciał, specyficzną psychikę i odpowiadające im czynności biologiczne. Są cztery rodzaje ludzi funkcjonujących w tych trzech siłach natury materialnej. Osoby będące całkowicie pod wpływem dobroci nazywane są braminami; te, które są pod wpływem pasji, nazywane są kṣatriyami. Osoby znajdujące się pod wpływem pasji i ignorancji zwie się vaiśyami, a ci, którzy całkowicie pogrążone są w ignorancji, nazywani są śūdrami. Będący jeszcze niżej są właściwie zwierzętami, albo wiodą zwierzęce życie. Jednakże desygnaty te nie są wieczne. Bez względu na to, czy jest się braminem, kṣatriyą, vaiśyą czy kimkolwiek – w każdym przypadku to życie jest przemijające. Mimo, iż życie to jest takie krótkie i nie wiemy, czym będziemy w życiu przyszłym, to jednak dziś – oczarowani energią iluzoryczną – widzimy siebie w świecie cielesnej koncepcji życia. Wskutek tego myślimy, iż jesteśmy Amerykaninami, Rosjanami, Hindusami, braminami, muzułmaninami itd. Schwytani w pułapkę sił materialnej natury, zapominamy o Najwyższej Osobie Boga, który jest poza tymi wszystkimi siłami natury. Pan Kṛṣṇa mówi, że ludzie usidleni przez te trzy siły natury nie rozumieją, że poza tym materialnym tłem jest Najwyższa Osoba Boga.
Jest wiele różnych rodzajów żywych istot ludzkich, półbogów, zwierząt itd., i każda z nich znajduje się pod wpływem natury materialnej – zapomniawszy o transcendentalnej Osobie Boga. Osoby, którymi rządzi pasja i ignorancja, a nawet te będące w dobroci, nie mogą wyjść poza koncepcję bezosobowej Prawdy Absolutnej – koncepcję bezosobowego Brahmana. Najwyższy Pan w Swojej osobowej postaci, posiadający wszelkie piękno, bogactwo, wiedzę, siłę, sławę i wyrzeczenie – wprowadza ich w zakłopotanie. Jeśli nawet ci w dobroci nie mogą tego pojąć, to jaka jest nadzieja dla tych w pasji i ignorancji? Świadomość Kṛṣṇy jest jednak transcendentalna do tych trzech sił natury materialnej, i kto jest w niej prawdziwie umocniony – ten jest naprawdę wyzwolonym.