TEKST 35
bṛhat-sāma tathā sāmnāṁ
gāyatrī chandasām aham
māsānāṁ mārga-śīrṣo ’ham
ṛtūnāṁ kusumākaraḥ
bṛhat-sāma – Bṛhat-sāma; tathā – również; sāmnām – spośród hymnów Sāma Vedy; gāyatrī – hymny Gāyatrī; chandasām – spośród całej poezji; aham – Ja jestem; māsānām – spośród miesięcy; mārga-śīrṣaḥ – listopad i grudzień; aham – Ja jestem; ṛtūnām – spośród wszystkich pór roku; kusuma-ākaraḥ – wiosna.
Wśród hymnów Sāma Vedy – Ja jestem Bṛhat-sāmą; a z poezji – Gāyatrī. Spośród miesięcy jestem Mārgaśīrṣa [listopadem i grudniem], a z pór roku – kwitnącą wiosną.
ZNACZENIE:
Jak to już Pan oznajmił wcześniej, pomiędzy wszystkimi Vedami jest On Sāma Vedą. Sāma Veda jest bogata w piękne pieśni grane i śpiewane przez różnych półbogów. Jedną z tych pieśni jest Bṛhat-sāma, która ma wyśmienitą melodię i śpiewana jest o północy.
W sanskrycie są określone reguły, jeśli chodzi o układanie poezji. Rytm i ilość zgłosek nie są dowolne, tak jak we współczesnej poezji. Pomiędzy taką poezją najważniejszą jest mantra Gāyatrī, intonowana przez odpowiednio kwalifikowanych braminów. O mantrze Gāyatrī jest wzmianka w Śrīmad-Bhāgavatam. Ponieważ mantra ta ma służyć szczególnie realizacji Boga, reprezentuje ona Najwyższego Pana. Przeznaczona jest ona dla ludzi zaawansowanych duchowo. I kiedy ktoś osiąga sukces w intonowaniu jej, może on przeniknąć transcendentalną pozycję Pana. Aby intonować Gāyatrī, trzeba być usytuowanym w sile dobroci, czyli posiadać wszystkie kwalifikacje właściwe dla tej siły natury materialnej. Mantra Gāyatrī ma bardzo duże znaczenie w wedyjskiej cywilizacji i uważana jest za dźwiękową inkarnację Brahmana. Zapoczątkował ją Brahmā i od niego mantra ta jest przekazywana przez sukcesję uczniów.
Za najlepsze miesiące w Indiach uważany jest listopad i grudzień, ponieważ w tym czasie zbiera się tam plony z pól i ludzie są wówczas bardzo szczęśliwi. Oczywiście powszechnie najbardziej ulubioną porą roku jest wiosna, kiedy nie jest ani zbyt zimno, ani zbyt gorąco, a zaczynają kwitnąć drzewa i kwiaty. Wiosną odbywa się również wiele uroczystości związanych z rozrywkami Kṛṣṇy. Dlatego pora ta uważana jest za najbardziej radosną ze wszystkich i jest ona reprezentantką Najwyższego Pana, Kṛṣṇy.