TEKST 27
praśānta-manasaṁ hy enaṁ
yoginaṁ sukham uttamam
upaiti śānta-rajasaṁ
brahma-bhūtam akalmaṣam
praśānta – spokojny, skupiony na lotosowych stopach Kṛṣṇy; manasam – tego, którego umysł; hi – z pewnością; enam – ten; yoginam – yogīn; sukham – szczęście; uttamam – najwyższe; upaiti – osiąga; śānta-rajasam – uspokojone namiętności; brahma-bhūtam – wyzwolony przez utożsamianie się z Absolutem; akalmaṣam – uwolniony od wszelkich następstw swoich przeszłych grzechów.
Yogīn, który skupia swój umysł na Mnie, zaprawdę osiąga najwyższą doskonałość transcendentalnego szczęścia. Jest on ponad siłą pasji i staje się świadomym swojej jakościowej jedności z Najwyższym, i tak uwalnia się od wszelkich reakcji swoich przeszłych czynów.
ZNACZENIE:
Brahma-bhūta jest stanem wolności od materialnych zanieczyszczeń i zaangażowaniem się w transcendentalną służbę dla Pana. Mad-bhaktiṁ labhate parām (Bhagavad-gītā 18.54). Nie można pozostać w jakości Brahmana, Absolutu, jeśli umysł nie jest skoncentrowany na lotosowych stopach Pana. Sa vai manaḥ kṛṣṇa-padāravindayoḥ. Być nieustannie zaangażowanym w transcendentalną służbę dla Pana, czyli być w świadomości Kṛṣṇy, to znaczy być faktycznie wyzwolonym spod wpływu siły pasji i wszelkich materialnych zanieczyszczeń.