ROZDZIAŁ 6

TEKST 1:
Najwyższa Osoba Boga rzekł: Kto nie przywiązuje się do owoców swojej pracy i pełni swój obowiązek tak, jak powinien – ten posiada prawdziwe wyrzeczenie i jest prawdziwym mistykiem, nie zaś ten, kto nie zapala ognia i nie wykonuje żadnej pracy.

TEKST 2:
To, co nazywa się wyrzeczeniem, jest tym samym co yoga, czyli połączeniem się z Najwyższym, o synu Pāṇḍu, gdyż nikt nie może zostać yoginem, dopóki nie porzuci pragnienia zadowalania zmysłów.

TEKST 3:
Dla tego, kto jest neofitą w ośmiostopniowym systemie yogi, praca jest uważana za środek; a dla tego, kto już jest zaawansowany w yodze, środkiem jest porzucenie wszelkich czynności materialnych.

TEKST 4:
Mówi się o osobie, że osiągnęła yogę – gdy wyrzekłszy się wszelkich pragnień materialnych, nigdy już nie czyni ona nic dla zadowolenia własnych zmysłów ani nie angażuje się w czynności dla rezultatów.

TEKST 5:
Poprzez własny umysł człowiek musi wyzwolić się, a nie degradować. Umysł jest przyjacielem uwarunkowanej duszy, ale też i jej wrogiem.

TEKST 6:
Dla tego, kto pokonał umysł, umysł ten jest najlepszym przyjacielem; ale komu to się nie powiodło, temu własny umysł będzie największym wrogiem.

TEKST 7:
Ten, kto pokonał umysł, ten już zbliżył się do Duszy Najwyższej – gdyż uzyskał on spokój. Dla takiego człowieka szczęście i nieszczęście, zimno i ciepło, honor i dyshonor – to samo znaczą.

TEKST 8:
Zaś mówi się o osobie, że utwierdzona jest w samorealizacji i nazywa się yoginem [czyli mistykiem] wtedy, gdy w pełni usatysfakcjonowana jest ona wartością osiągniętej wiedzy i realizacji. Taka osoba usytuowana jest w transcendencji i całkowicie panuje nad sobą. Widzi ona wszystko – cokolwiek by to nie było: kamienie, skałę czy złoto – jako to samo.

TEKST 9:
Jeszcze bardziej zaawansowany jest ten, kto traktuje jednakowo wszystkich: uczciwego dobroczyńcę, przyjaciół, wrogów, zazdrośników, pobożnych, grzeszników, i tych, którzy są obojętni i niestronniczy.

TEKST 10: Transcendentalista powinien zawsze angażować swoje ciało, umysł i jaźń w związek z Najwyższym. Powinien żyć samotnie w odludnym miejscu, zawsze uważnie kontrolując umysł. Wolny powinien być od pragnień i poczucia własności.

TEKSTY 11-12:
Aby praktykować yogę, należy udać się w odludne miejsce, położyć na ziemi trawę kuśa, przykryć ją skórą jelenia i miękkim suknem. Siedzenie nie może być ani za wysokie, ani za niskie, i powinno znajdować się w świętym miejscu. Yogīn powinien siedzieć na nim w niezmiennej pozie i oddawać się praktyce yogi dla oczyszczenia serca, przez kontrolowanie umysłu i zmysłów, skupiając umysł na jednym punkcie.

TEKSTY 13-14:
Ciało, szyję i głowę należy trzymać prosto – w jednej linii – i cały czas patrzeć na czubek nosa. W ten sposób, z niewzruszonym i całkowicie pokonanym umysłem, będąc wolnym od strachu i ściśle przestrzegając celibatu, należy medytować o Mnie wewnątrz swego serca i Mnie uczynić ostatecznym celem swego życia.

TEKST 15:
W ten sposób praktykując bezustanne kontrolowanie ciała, umysłu i czynności, porzucając życie materialne, mistyk transcendentalista o opanowanym umyśle osiąga królestwo Boga [czyli siedzibę Kṛṣṇy].

TEKST 16:
Nie można zostać yoginem, o Arjuno, jeśli je się zbyt mało lub zbyt dużo, czy też śpi się za długo lub nie śpi się wystarczająco.

TEKST 17:
Kto posiada umiar w swoich zwyczajach jedzenia, spania, pracy i odpoczynku, ten poprzez praktykę yogi może zlikwidować wszelkie materialne cierpienia.

TEKST 18:
Kiedy yogin, poprzez praktykę yogi opanowuje czynności swojego umysłu i wchodzi w transcendencję – wolny od wszelkich pragnień materialnych – mówi się o nim wtedy, że jest umocniony w yodze.

TEKST 19:
Tak jak płomień lampy spokojny jest i nie kołysze się w bezwietrznym miejscu, tak też transcendentalista, który opanował umysł, pozostaje niewzruszony w swojej medytacji o transcendentalnej jaźni.

TEKSTY 20-23:
W tym stanie doskonałości zwanym transem, albo samādhi, umysł – dzięki praktyce yogi – całkowicie wyzwolony jest od materialnych czynności mentalnych. Doskonałość tę cechuje zdolność oglądania duszy czystym umysłem oraz czerpanie z tego przyjemności i szczęścia. W tym radosnym stanie człowiek pełen jest niekończącego się, transcendentalnego szczęścia, doświadczanego przez transcendentalne zmysły. Ten, kto to osiągnął, zawsze żyje w prawdzie i uważa, że nie ma większej zdobyczy ponad to. Jest on zawsze zrównoważony, nawet w obliczu największych trudności. Stan ten jest prawdziwą wolnością od wszelkich nieszczęść wynikających z kontaktu z materią.

TEKST 24:
Należy oddać się praktyce yogi z niezachwianą determinacją i wiarą, nie zbaczając z tej ścieżki. Należy porzucić wszystkie, bez wyjątku, pragnienia zrodzone z umysłowych spekulacji i z pomocą umysłu kontrolować wszystkie zmysły, pod każdym względem.

TEKST 25:
I tak stopniowo, krok po kroku, będąc wspieranym przez mocną wiarę, należy wprawić się w trans, używając do tego celu inteligencji, aby w ten sposób umysł – porzucając wszystkie inne myśli – mógł skoncentrować się na jaźni jedynie.

TEKST 26:
Bez względu na to, gdzie by umysł nie zbłądził – z powodu swojej chwiejnej i niespokojnej natury – należy natychmiast powstrzymać go i z powrotem poddać kontroli jaźni.

TEKST 27:
Yogīn, który skupia swój umysł na Mnie, zaprawdę osiąga najwyższą doskonałość transcendentalnego szczęścia. Jest on ponad siłą pasji i staje się świadomym swojej jakościowej jedności z Najwyższym, i tak uwalnia się od wszelkich reakcji swoich przeszłych czynów.

TEKST 28:
W ten sposób taki opanowany yogīn bezustannie zaangażowany w praktykę yogi, uwalnia się od wszelkich zanieczyszczeń materialnych i osiąga najwyższy stan doskonałego szczęścia w transcendentalnej służbie miłości dla Pana.

TEKST 29:
Prawdziwy yogīn widzi Mnie we wszystkich istotach, widząc również każde stworzenie we Mnie. Zaprawdę, osoba zrealizowana widzi Mnie, tego samego Najwyższego Pana, wszędzie.

TEKST 30:
Kto widzi Mnie wszędzie i wszystko widzi we Mnie, ten nigdy Mnie nie traci ani Ja nie tracę jego.

TEKST 31:
Taki yogīn, który angażuje się w pełną czci służbę dla Duszy Najwyższej, widząc, że Ja i Dusza Najwyższa jesteśmy jednym – we wszystkich okolicznościach zostaje pogrążony we Mnie.

TEKST 32:
Ten jest doskonałym yogīnem, o Arjuno, kto poprzez porównanie ze sobą samym widzi prawdziwą równość wszystkich istot, zarówno w ich szczęściu, jak i niedoli.

TEKST 33:
Arjuna rzekł: O Madhusūdano, system yogi, który teraz opisałeś, wydaje mi się niepraktyczny i przekraczający moje możliwości, gdyż umysł jest zmienny i niespokojny.

TEKST 34:
Ponieważ umysł jest niespokojny, buntowniczy, uparty i bardzo silny, o Kṛṣṇo, pokonanie go zdaje mi się być sztuką trudniejszą niż ujarzmienie wiatru.

TEKST 35:
Pan Śrī Kṛṣṇa rzekł: O potężny synu Kuntī, niewątpliwie bardzo trudno jest utrzymać w karbach niespokojny umysł, ale jest to możliwe przez odpowiednią praktykę i przez uwolnienie się od przywiązań.

TEKST 36:
Wielkim trudem jest samorealizacja dla tego, kto posiada nieokiełznany umysł. Ten natomiast, kto opanował umysł i kto stosuje odpowiednie środki, ten może być pewien sukcesu. Takie jest moje zdanie.

TEKST 37:
Arjuna rzekł: O Kṛṣṇo, jakie jest przeznaczenie pechowego transcendentalisty, który nie wytrwa w procesie samorealizacji – chociaż początkowo podejmuje go z wiarą – i zostaje pochłonięty sprawami materialnymi, nie osiągając tym samym doskonałości w yodze?

TEKST 38:
O potężny Kṛṣṇo, czy człowiek taki, zboczywszy ze ścieżki transcendencji, nie znika jak rozpływająca się chmura, nie znajdując miejsca w żadnej sferze i nie odnosząc sukcesu duchowego ani materialnego?

TEKST 39:
O Kṛṣṇo, proszę, rozprosz całkowicie te moje wątpliwości. Oprócz Ciebie, nikt nie jest w stanie tego zrobić.

TEKST 40:
Najwyższa Osoba Boga rzekł: Synu Pṛthy, transcendentalista, który oddaje się dobrym czynom, nie ginie ani w tym świecie, ani w świecie duchowym. Kto czyni dobrze, Mój przyjacielu, ten nigdy nie zostaje pokonany przez zło.

TEKST 41:
Yogīn, który nie odniósł sukcesu, po wielu, wielu latach przyjemności na planetach pobożnych żywych istot, rodzi się w rodzinie prawych ludzi albo w bogatej rodzinie arystokratycznej.

TEKST 42:
Albo też [jeśli nie powiodło mu się po długiej praktyce yogi] przychodzi na świat w rodzinie transcendentalistów obdarzonych wielką mądrością. Zaprawdę, narodziny takie są rzadkością w tym świecie.

TEKST 43:
Narodziwszy się w takiej rodzinie, odzyskuje on boską świadomość ze swojego poprzedniego życia i stara się poczynić dalsze postępy, aby osiągnąć pełny sukces, o synu Kuru.

TEKST 44:
Dzięki boskiej świadomości swojego poprzedniego życia automatycznie zostaje on przyciągany przez zasady yogi – nawet ich nie szukając. Taki dociekliwy transcendentalista stoi zawsze ponad rytualistycznymi zasadami pism świętych.

TEKST 45:
Jeśli taki yogin uwolniwszy się od wszelkich nieczystości, robi szczery wysiłek, aby uczynić dalszy postęp, wtedy ostatecznie – osiągnąwszy doskonałość (po wielu, wielu narodzinach, w których oddaje się praktyce) – osiąga najwyższy cel.

TEKST 46:
Yogīn przewyższa ascetę, większy jest od empiryka i tego, co pracuje dla zysków. Dlatego o Arjuno, bez względu na okoliczności, bądź yogīnem.

TEKST 47:
Zaś spośród wszystkich yoginów, ten kto zawsze trwa przy Mnie z wielką wiarą, myśli o Mnie wewnątrz siebie – wielbiąc Mnie w transcendentalnej służbie miłości – jest najbardziej zjednoczony ze Mną w yodze i jest najwyższym ze wszystkich. Takie jest Moje zdanie.